นางฟ้าอลเวง ตอนที่ 4

ตอนที่ 4 ไม่อยากเสียชาติเกิด
ห้องนอนของเบิร์ดไม่คับแคบจนเกินไปสำหรับคนสองคน นางฟ้าเบลเดินนำเข้ามาก่อนเบิร์ดเดนไล่หลังมาแล้วล๊อกประตูห้องเป็นที่เรียบร้อย นางฟ้าเบลยืนมองรอบๆห้องระหว่างที่เบิร์ดกำลังหาผ้าเช็ดตัวให้เธออยู่ รูปโปสเตอร์นักบอลและดาราติดเต็มฝาผนังห้องด้านหนึ่ง ด้านที่ติดกับประตูนั้นมีตู้เสื้อผ้าและโต๊ะสำหรับอ่านหนังสือ ถัดมาคือตู้หนังสือตู้ใหญ่ที่ส่วนใหญ่ใช้เก็บหนังสือการ์ตูนมากกว่าหนังสือเรียน ผนังด้านที่ติดกับหัวเตียงเป็นผนังโล่งๆ ไม่มีอะไรประดับ ส่วนผนังฝั่งตรงข้ามประตูเป็นหน้าต่างบานเกล็ดบานใหญ่อากาศถ่ายเทสะดวก สายลมเย็นๆในยามค่ำคืนจากภายนอกห้องพัดเข้ามาปะทะร่างกายเปลือยเปล่าของนางฟ้าเบล เธอยืนตัวสั่นสะท้านได้ไม่นานเบิร์ดก็หาผ้าเช็ดตัวมาคลุมเธอไว้จากด้านหลัง "มา...พี่เบิร์ดเช็ดตัวให้ น้องเบลจะได้หายหนาว" เบิร์ดพูดพลางเช็ดตัวนางฟ้าเจ้าเสน่ห์อย่างแผ่วเบาราวกับกลัวผิวของเธอจะหลุดลอกออกไป สัมผัสของผ้าขนหนูที่เสียดสีกับตัวเธออย่างอ่อนโยนทำเอานางฟ้าเบลเสียวสะท้าน "หนาวเหรอ?" เบิร์ดถาม "เปล่าค่ะ...ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นอะไร" นางฟ้าเบลตอบแค่นั้น เบิร์ดเก็บความสงสัยไว้แล้วเช็ดตัวนางฟ้าตัวน้อยต่อไป เขาพยายามเช็ดตัวเธอจากด้านหลังเพื่อจะได้ไม่พลาดท่าทำเวรทำกรรมกับเธออีก "รู้สึกเหมือนตอนที่พี่เบิร์ดอาบน้ำให้เบลเมื่อกี้เลย" นางฟ้าเบลเริ่มพูดต่อขณะที่เบิร์ดเช็ดผมให้เธออยู่ น้ำเสียงน่าเอ็นดูของนางฟ้าเบลชวนให้เบิร์ดเสียความตั้งใจ "งั้น...คงเรียกว่าเสียวล่ะมั๊ง" เบิร์ดสรุปอาการราวกับตนเองเป็นหมอ "เสียวเหรอคะ?" "ใช่จ้ะ...มันจะรู้สึกเหมือนจักกะจี้แต่ก็ไม่ใช่ จะหนาวก็ไม่หนาวจะร้อนก็ไม่ร้อน บางทีก็ขนลุกไปทั้งตัว..." เบิร์ดเริ่มอธิบายคำจำกัดความ "อ๋อ...ใช่ค่ะ ใช่ๆ เบลรู้สึกแบบนี้จริงๆด้วย" นางฟ้าเบลทำหน้าทึ่งที่เบิร์ดรู้อาการของเธอพลางหันหลังมามองเบิร์ด "พี่เบิร์ดทำให้เบลเสียวอีกสิคะ...สนุกดี เบลชอบ" นางฟ้าผู้ไร้เดียงสาไม่รู้เลยว่าเธอกำลังเรียกร้องให้เบิร์ดทำอะไร เสียงของเธอปลุกเราอารมณ์ของเบิร์ดที่เพิ่งหดหายไปให้กลับมาอีกครั้ง ท่อนเสียวเบิร์ดดันผ้าเช็ดตัวที่คาดเอวเขาไว้โป่งออกมา แม้ความตั้งใจของเบิร์ดจะมากแค่ไหนก็ไม่อาจต้านทานตัณหาในตัวได้ เบิร์ดหยุดการเช็ดผมให้นางฟ้าสุดที่รักพาเธอมานั่งข้างเตียงโดยเบิร์ดนั่งอยู่หลังเธอ หน้าอกเบิร์ดสัมผัสแผ่นหลังของนางฟ้าเบล มือของเบิร์ดทำตามคำขอของนางฟ้าตัวน้อยราวกับต้องมนต์ นิ้วมือเด็กหนุ่มไล่กรีดจากหัวไหล่ไปตามท่อนแขนนางฟ้า และจากเอวไล่ขึ้นไปที่เนินอกนิ่มๆของเธอ แล้วก็หยุดวนอยู่บริเวณนั้น นางฟ้าเบลหัวเราะคิกคักกับสัมผัสของมือของเบิร์ด "สนุกมั๊ยน้องเบล" เธอพยักหน้าตอบรับ เบิร์ดก้มหน้าลงไซร้ซอกคอนางฟ้าเบลสลับกับแก้มนิ่มๆซ้ายทีขวาที นางฟ้าเบลกำหัวเข่าเบิร์ดพลางบิดตัวไปมาด้วยความเสียว เบิร์ดไม่รอช้าจับขาของนางฟ้าเบลยกขึ้นคร่อมขาให้นางฟ้าเบลนั่งบนตักของเขา เด็กหนุ่มเลื่อนมือลงแหวกกลีบเสียวของนางฟ้าผู้ไร้เดียงสาดู ภาพที่เขาเห็นต่อหน้าต่อตาก็คือกลีบกุหลาบที่เปื้อนน้ำค้างยามเช้า เมื่อกระทบกับแสงไฟในห้องยิ่งส่องประกายระยิบระยับงดงามเกินคำบรรยาย เบิร์ดเกือบทำน้ำลายหกใส่หัวนางฟ้าตัวน้อย เขาบรรจงเลื่อนมือที่ยังเหลืออีกข้างลงสัมผัสหยาดน้ำใสๆบริเวณนั้นยกขึ้นช้าๆ เมือกลื่นๆเหนียวๆติดนิ้วของเบิร์ดขึ้นมาด้วย ความลื่นของมันเชื้อเชิญเบิร์ดราวกับน้ำหวานของดอกไม้ที่ส่งกลิ่นยั่วยวนเหล่าแมลงทั้งหลาย มือของเบิร์ดเลื่อนกลับไปประจำที่ นิ้วชี้กรีดร่องเสียวจากบนลงล่างผ่านจุดกระสันนางฟ้าเข้าอย่างจัง นางฟ้าเบลสะดุ้งจนขากระตุกที่จู่ๆความเสียวก็เพิ่มขึ้นเมื่อเบิร์ดสัมผัสส่วนนั้นของเธอ "เสียวจังค่ะ...พี่เบิร์ด" นางฟ้าตัวน้อยครางเบาๆใส่หูเขาเป็นเชิงขอร้องให้เขาสัมผัสมันอีก น้ำเสียงนั้นทำหัวใจของเบิร์ดหวั่นไหว เขาต้องการจะมอบสิ่งที่นางฟ้าผู้ไร้เดียงสาขอด้วยความเต็มใจ นิ้วของเบิร์ดตอบรับคำขอถอยขึ้นถอยลงถูติ่งเสียวเธอไม่หยุด นิ้วเด็กหนุ่มเริ่มถลำล้ำเส้นเข้าเขตสงวนของเธอมากขึ้นเรื่อยๆ ข้อนิ้วแรกวิ่งเข้าวิ่งออกปากร่องเสียวช้าๆ "เจ็บมั๊ย...น้องเบล" เบิร์ดถามด้วยความเป็นห่วงกลัวว่าจะทำให้เธอเจ็บอีก "ม...ไม่ค่ะ เสียวดี พี่เบิร์ดอย่าเพิ่งหยุดนะ" นางฟ้าเบลที่กำลังเคลิ้มได้ที่ต้องรีบตอบเพราะกลัวเบิร์ดจะหยุด "พี่เบิร์ดขา..." นางฟ้าเบลลืมตาขึ้นเรียกชื่อเบิร์ด "แล้วของผู้หญิงที่พี่เบิร์ดจับอยู่เนี่ยะ...เรียกว่าอะไรเหรอคะ?" นางฟ้าเบลนึกขึ้นได้ก็รีบถามขณะที่เบิร์ดเพิ่มความยาวของนิ้วที่วิ่งเข้าออกถึงข้อนิ้วที่สองแล้ว เบิร์ดหอมแก้มซ้ายนางฟ้าเบลหนึ่งทีก่อนจะตอบ "เรียกว่า หี จ้ะ" นางฟ้าเบลหลับตาลงพยายามจำคำศัพท์ที่เบิร์ดสอนทั้งหมดพร้อมไปกับรับความเสียวที่ทวีมากขึ้น "พี่เบิร์ด...เบลเสียว... เสียวที่หีจังเลย" นางฟ้าเบลอธิบายความรู้สึกของตนอย่างไม่อาย ร่องเสียวเธอขมิบต้อนรับการมาเยือนของเบิร์ดอย่างเป็นมิตร น้ำเสียวนางฟ้าชะโลมนิ้วของเบิร์ดจนเปียกชุ่ม ขณะนี้เบิร์ดไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการทำให้นางฟ้าตัวน้อยของเขาพึงพอใจกับความรู้สึกที่ได้รับให้มากที่สุด เขาพิถีพิถันบรรจงสอนให้นางฟ้าเบลรู้ถึงความเสียวที่มนุษย์ทุกคนรู้สึกกัน ในที่สุดนางฟ้าเบลเริ่มรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงในตัวเธออีกครั้ง บางสิ่งกำลังจะออกมาจากตัวเธอ "พี่เบิร์ด...อา~~~ เบลเป็นอะไรไม่รู้ เหมือนจะปวดฉี่...อา~~~" เบิร์ดได้ฟังก็เข้าใจในทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ก็ไม่ได้ตอบอะไร นางฟ้าเบลดิ้นทุรนทุรายในอ้อมกอดของเบิร์ด เธอกลัวว่าจะทำเตียงของเบิร์ดเปียกฉี่ของเธอซะหมด เธอเรียกชื่อเบิร์ดซ้ำแล้วซ้ำอีกแต่เบิร์ดก็ตอบสนองเธอแค่การเร่งซอยนิ้วเข้าออกรูสวรรค์ของเธอให้ถี่ยิ่งขึ้น ร่องเพศนางฟ้าเบลเลิกตอดสิ่งแปลกปลอม เธอเกร็งร่องเสียวพยายามจะหนีบนิ้วของเบิร์ดไว้รวมทั้งกลั้นไม่ให้ฉี่เธอราดด้วย แต่มันก็ได้แต่ช่วยเร่งให้เธอถึงจุดสิ้นสุดของความใคร่ให้เร็วยิ่งขึ้น "พี่เบิร์ด~~~~~" เสียงนางฟ้าแสนซื่อเรียกชื่อเขาเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่เบิร์ดจะส่งเธอกลับบ้านเกิด น้ำเสียวจำนวนมากพรั่งพรูออกจากรูสวาทเธอราวกับเขื่อนแตก มันพุ่งออกมาไกลจนเกือบถึงประตูห้องซึ่งห่างออกไปราว 2 เมตร บริเวณขอบเตียงที่ทั้งคู่นั่งอยู่ยิ่งไม่ต้องพูดถึง น้ำเสียวนางฟ้าไหลอาบบริเวณนั้นจนชื้นแฉะ นางฟ้าเบลหน้าแดงกล่ำไม่รู้ว่าเพราะผลจากการขึ้นสวรรค์ครั้งแรกของเธอหรือเพราะอายที่เธอฉี่รดที่นอนของเบิร์ดกันแน่ นางฟ้าตัวน้อยนอนเหนื่อยหอบหลับตาพริ้มรับประสบการณ์เสียวครั้งแรกของเธอ ช่างเป็นความรู้สึกที่พิเศษสำหรับนางฟ้าอย่างเธอจริงๆ เธอเริ่มรู้สึกอิจฉามนุษย์มากขึ้น เป็นประสบการณ์ครั้งแรกของเบิร์ดเช่นกันที่ได้มีโอกาสมอบความรู้สึกพิเศษนี้ให้แก่เด็กผู้หญิง เบิร์ดหอมแก้มนางฟ้าตัวน้อยอีกครั้งก่อนจะกระซิบข้างหูเธอ "น้องเบล...น่ารักที่สุดเลย" นางฟ้าเบลยิ้มรับคำชมของเบิร์ดก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าเธอทำอะไรลงไป เธอทำน้ำเสียวแตกรดเตียงของเบิร์ดจนแฉะไปหมด "แต่เบลทำเตียงพี่เบิร์ดเลอะนะคะ" นางฟ้าเบลพูดในเชิงยอมรับความผิดของตน เสียงของเธอยังคงเหนื่อยหอบกับความเสียวครั้งแรกของเธออยู่เลย เบิร์ดได้ฟังกลับไม่รู้สึกโกรธเธอเลยซักนิด "ไม่เป็นไร...เดี๋ยวมันก็แห้งเอง ช่างเหอะ" เบิร์ดถอนนิ้วออกจากร่องเสียวของนางฟ้าเบลแล้วอุ้มเธอยกขึ้นไปนอนบนเตียง ผ้าเช็ดตัวของเบิร์ดหลุดมากองกับพื้น ทั้งคู่เปลือยกายล่อนจ้อนเหมือนตอนที่อยู่ในห้องน้ำร่วมกัน ต่างคนต่างจ้องมองเครื่องเพศของอีกฝ่ายตาเป็นมัน เบิร์ดค่อยๆคลานเข้าหานางฟ้าตัวน้อยช้าๆ ทำให้นางฟ้าเบลต้องถ่างขาออกเพื่อให้เขาแทรกเข้ามาหาเธอได้ จนกระทั่งทั้งตัวของเบิร์ดอยู่บนตัวของนางฟ้าเบลเป็นที่เรียบร้อย ทั้งคู่ประสานสายตากัน แววตาไร้เดียงสาของนางฟ้าเบลยั่วยวนใจเขาเหลือเกิน ในใจของเบิร์ดตอนนี้หากไม่ได้เย็ดนางฟ้าตัวน้อยคนนี้ก็คงเสียชาติเกิดเต็มที "พี่เบิร์ดจะทำอะไรคะ?" นางฟ้าเบลเอ่ยถาม เธอยังไม่รู้ชะตากรรมตัวเองแม้วินาทีสุดท้าย "พี่จะทำให้เบลเสียวหียิ่งกว่านี้อีก...เอามั๊ย" นางฟ้าเบลยิ้มร่าพยักหน้าตอบรับทันที ...

นางฟ้าอลเวง ตอนที่ 3

ตอนที่ 3 อาบเสียว
"บรึ๋ยยยย~~~หนาว~~~" นางฟ้าเบลทำเสียงทะเล้นขณะที่ปล่อยให้เบิร์ดตักน้ำมารดตัวเธอ หลังจากผ่านไป 3 ขัน ร่างกายของนางฟ้าเบลก็ชุ่มไปด้วยน้ำทั้งตัว เบิร์ดคว้าสบู่มาถูจนเป็นฟอง "อะไรคะนั่น" นางฟ้าเบลเอ่ยถาม "นี่เหรอ...อ๋อ สบู่ไง เอาไว้ถูตัวจะได้หอมๆ ที่บนสวรรค์ไม่มีสบู่เหรอ" เบิร์ดถามกลับไปบ้าง นางฟ้าเบลได้แต่ส่ายหัว เบิร์ดสูดลมหายใจเข้าจนลึกเพื่อคลายความตื่นเต้นพลางจ้องมองร่างกายของนางฟ้าของเขาอีกครั้งก่อนจะลงมือถูแขนของนางฟ้าตัวน้อยด้วยฟองสบู่ในมือของเขา ณ ตอนนี้ทั้งคู่ยืนหันหน้าเข้าหากัน มือซ้ายของเบิร์ดจับมือขวาของนางฟ้าเบลยื่นออกมาด้านหน้า ส่วนมือขวาข้างที่ถนัด เขาให้โอกาสมันเป็นฝ่ายได้ถูเรือนร่างของนางฟ้าเบลเป็นอันดับแรก มือขวาที่ชุ่มไปด้วยสบู่ของเบิร์ดวางลงกึ่งกลางแขนขวาของนางฟ้าเบลแล้วถูไล่สบู๋ในมือกระจายไปทั่วแขนของเธอ ไล่จากมือไปถึงหัวไหล่และจากไหล่กลับไปที่มืออย่างแผ่วเบาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตั้งแต่เกิดมาเบิร์ดยังไม่เคยอาบน้ำให้ใครมาก่อน การได้สัมผัสเรือนร่างอันอ่อนนุ่มและบอบบางของนางฟ้าเบลในสถานการณ์เช่นนี้ทำเอาจิตใจของเบิร์ดเตลิดเปิดเปิง เขาทำเช่นเดียวกันนี้กับแขนซ้ายของนางฟ้าเบลโดยให้มือซ้ายได้เป็นฝ่ายรับประสบการณ์บ้าง หลังจากเสร็จธุระกับแขนทั้งสองข้างของนางฟ้าผู้ไร้เดียงสาแล้ว เบิร์ดก็เดินอ้อมไปด้านหลังของเธอ นางฟ้าเบลที่ไม่รู้ประสีประสายกแขนที่เต็มไปด้วยสบู่ของเธอขึ้นมาดม "อื๊ม~~~หอมดีนะคะ พี่~~~" พูดยังไม่ทันจบประโยคเสียงนางฟ้าเบลก็เงียบหายไป เพราะเธอมัวแต่มองมือทั้งสองของเบิร์ดที่จู่ๆก็ลอดใต้แขนเธอเข้ามาตะปบจับหน้าอกที่เพิ่งแตกหน่อของเธอ ตอนนี้เบิร์ดแทบไม่สามารถควบคุมสติของตัวเองได้เลย มือของเขาผลัดกันนวดเฟ้นไปทั่วลำตัวรับสัมผัสของผิวพรรณอันอ่อนนุ่มของนางฟ้าตัวน้อยโดยเน้นที่หน้าอกเป็นหลัก สัมผัสของฝ่ามือเบิร์ดที่เลื่อนผ่านหัวนมสีน้ำตาลอ่อนของเธอไปมาสร้างอารมณ์ใคร่ครั้งแรกในชีวิต 12 ปีบนสวรรค์ นางฟ้าเบลเริ่มออกอาการบิดไปมารับกับจังหวะการนวดของเบิร์ด นางฟ้าผู้ไร้เดียงสาเธอยังไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้คืออะไร เธอได้แต่นึกไปว่านี่คือขั้นตอนหนึ่งในการอาบน้ำของมนุษย์โลก เธอพยายามเก็บความรู้สึกประหลาดนี้เอาไว้ในใจ ฝ่ายเบิร์ดเมื่อเห็นนางฟ้าตัวน้อยเริ่มออกอาการก็ยิ่งได้ใจ เขาดึงตัวนางฟ้าเบลเข้ามากอด จนแผ่นหลังของนางฟ้าแสนซื่อประกบติดกับหน้าอกของเขา ความอบอุ่นในกายของนางฟ้าเบลแผ่ซ่านมาถึงตัวเบิร์ดจนเขาไม่รู้สึกถึงบรรยากาศที่หนาวเย็นรอบตัว ความรู้สึกที่สุดวิเศษนี้เบิร์ดเองก็อยากแบ่งปันให้นางฟ้าตัวน้อยของเขารับรู้เช่นเดียวกัน แม้เบิร์ดจะไม่มีประสบการณ์กับผู้หญิงมาก่อน แต่เขาก็เรียนเพศศึกษามามากพอที่จะรู้ว่าควรจะทำยังไงในสถานการณ์เช่นนี้ มือของเบิร์ดเลื่อนต่ำลงสู่จุดสำคัญที่สุดของนางฟ้าเบล นิ้วกลางของเขากรีดผ่านร่องเสียวจากบนลงล่างสร้างกระแสความเสียวระลอกใหญ่ไหลไปทั่วร่างกายเธอ นางฟ้าเบลถึงกับเข่าอ่อน ยังดีที่เบิร์ดแข็งแรงพอ เขาพยุงเธอขึ้นมารับความเสียวที่เขาบรรจงมอบให้โดยไม่ปล่อยให้นางฟ้าเบลหยุดพัก นิ้วกลางที่กดทาบแทรกตัวผ่ากลีบเสียวนางฟ้าจนแยกออกจากกัน ติ่งเสียวที่ไร้เครื่องป้องกันเมื่อถูกสัมผัสโดยตรงก็ทำเอาเจ้าของถึงกับครวญคราง "พี่~~~เบิร์ด อา~~~ส์" เสียงครางของนางฟ้าเบลยิ่งทำสถานการณ์แย่ยิ่งขึ้น ในใจเธอตอนนี้อิจฉามนุษย์โลกยิ่งนัก หากบนสวรรค์อาบน้ำกันแบบนี้ทุกวันเธอคงมีความสุขไม่น้อย เบิร์ดที่ตอนนี้กอดรัดประกบหลังของเธออยู่ เขาก้มลงไซร้ซอกคอนางฟ้าเบลอย่างลืมตัว ต่างฝ่ายต่างแลกความรู้สึกเสียวครั้งแรกในชีวิตให้แก่กันและกัน แต่แล้วขณะที่ทั้งคู่กำลังเพลิดเพลินอยู่นั่นเอง... "โอ้ย!....พี่เบิร์ด แสบค่ะ...แสบ" นางฟ้าเบลพยายามปัดมือของเบิร์ดออกจากร่องเสียวเธอ เบิร์ดได้สติกลับคืนมา เขาคงถูร่องเสียวเธอแรงเกินไปน้ำสบู่เลยไหลเข้าไปโดนเนื้อเยื่ออ่อนๆในร่องเสียวของเธอ ยิ่งนางฟ้าเบลไม่เคยอาบโดยใช้สบู่มาก่อนคงยิ่งแสบมากกว่าปกติเป็นแน่ เบิร์ดรีบตักน้ำในอ่างออกมาล้างร่องเสียวนางฟ้าเบลเป็นการเร่งด่วน สีหน้าแหยๆของนางฟ้าเบลทำเอาเบิร์ดใจไม่ดี เขากลัวว่าเธอจะไม่ยอมให้เขาอาบน้ำให้เธออีก กลัวว่านางฟ้าเบลจะไม่อาบน้ำพร้อมกับเขาอีก แต่ที่สำคัญที่สุดเขากลัวว่านางฟ้าเบลจะเกลียดเขาและไม่อยู่กับเขาอีกต่อไป "เป็นอะไรรึเปล่า น้องเบล" เบิร์ดไต่ถามอาการของนางฟ้าเบลอย่างเป็นห่วงเป็นใย "ไม่เป็นไรค่ะ.." นางฟ้าเบลฝืนยิ้มตอบนัยน์ตาแดงกล่ำของเธอฟ้องเบิร์ดว่าทำนางฟ้าตัวน้อยเจ็บแค่ไหน เบิร์ดตักน้ำในอ่างมาล้างสบู่ที่เหลือบนตัวนางฟ้าเบลจนหมด เบิร์ดแทบหมดอารมณ์ทันทีที่รู้ว่าทำนางฟ้าตัวน้อยเจ็บ เขารู้สึกตัวขึ้นมาทันทีว่ากำลังทำสิ่งผิดอยู่ เบิร์ดเป็นมนุษย์โลกส่วนนางฟ้าเบลเป็นนางฟ้าบนสวรรค์ หากเรื่องที่เขาทำกับนางฟ้าเบลรู้ไปถึงบนสวรรค์เบิร์ดคงตกนรกไม่ได้ผุดได้เกิดแน่ๆ เขาควรยุติความคิดที่จะเสพเสียวกับนางฟ้าเบลซะเพื่อจะไม่ให้เกิดปัญหาในภายหลัง "เอ่อ...พี่อาบน้ำให้เบลเสร็จแล้วนะ เบลรอพี่ก่อนแล้วกัน" เบิร์ดหันหลังไปตักน้ำอาบโดยเร็ว เขาไม่กล้าหันไปมองนางฟ้าเบลอีกด้วยกลัวว่าจะอดใจตัวเองไว้ไม่อยู่

ฝ่ายนางฟ้าเบลก็เห็นท่าทีที่ไม่สบายใจของเบิร์ดเช่นเดียวกัน ยิ่งเธอเห็นเบิร์ดหันหลังกลับไปอาบน้ำอยู่ห่างๆเธอ นางฟ้าเบลกลับรู้สึกว่าเป็นความผิดของตนเองที่ทนเจ็บไม่ได้ "พี่เบิร์ด...พี่เบิร์ดคะ" นางฟ้าเบลเดินตรงเข้าหาพยายามมองหน้าเบิร์ด "โกรธเบลเหรอ" คำถามนางฟ้าเบลหยุดอาการจ้วงอาบของเบิร์ด เสียงน้ำตกกระทบพื้นเงียบไป เบิร์ดจำต้องหันมาตอบเบล สายตาของทั้งคู่ประสานกันอย่างช่วยไม่ได้ "ทำไมพี่จะต้องโกรธเบลด้วยล่ะครับ พี่เบิร์ดทำน้องเบลเจ็บ น้องเบลสิควรจะโกรธพี่" แล้วเบิร์ดก็เผลอเหลือบลงไปมองเรื่อนร่างของนางฟ้าเบลอีกจนได้ "เบลไม่โกรธพี่เบิร์ดหรอกค่ะ" เบิร์ดยังคงนิ่งเฉยเพราะไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกลำบากใจของเขาให้นางฟ้าเบลเข้าใจได้อย่างไร "งั้น...ถ้าพี่เบิร์ดไม่โกรธเบล...ให้เบลอาบน้ำให้พี่เบิร์ดนะคะ...นะ" นางฟ้าเบลทำเสียงออดอ้อนเบิร์ดเหมือนลูกออดอ้อนขอให้พ่อซื้อของเล่นให้ "เอ่อ..." คือเสียงเดียวที่เบิร์ดเปล่งออกมาได้ นางฟ้าเบลตีความว่าเบิร์ดตอบรับเธอ สีหน้าของเบลเปลี่ยนเป็นยิ้มแย้มอีกครั้ง ชวนให้สติของเบิร์ดที่เพิ่งควบคุมได้ กลับแตกกระเจิงอีกครั้ง นางฟ้าเบลตรงรี่เข้าไปคว้าสบู่มาถูจนเป็นฟอง ก่อนที่เบิร์ดจะทันได้ห้ามปรามเธอ นางฟ้าเบลก็คว้าแขนขวาของเบิร์ดไปถูเล่นแล้ว ฝ่ามือนางฟ้าอันแผ่วบางอ่อนนุ่มลูบไล้ไปตามท่อนแขนกำยำของเบิร์ดกระตุ้นความรู้สึกทางเพศที่เก็บกดเอาไว้ได้เพียงชั่วครู่ให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ท่อนเสียวของเบิร์ดแข็งโด่ขึ้นแทนความรู้สึกในใจของเบิร์ด "เบลเค้าสมัครใจช่วยเราเอง...คงไม่เป็นอะไรมากหรอกมั๊ง" เบิร์ดคิดในใจให้ตัวเองรู้สึกผิดน้อยลง พลางชื่นชมเรือนร่างของเบลไปพร้อมกับการอาบน้ำให้ชายคนแรกของเธอ "อีกข้างค่ะ" นางฟ้าเบลพูดหลังจากถูแขนขวาของเบิร์ดเสร็จซึ่งเบิร์ดก็ยื่นแขนซ้ายให้เธอแต่โดยดี เบิร์ดสังเกตเห็นนางฟ้าเบลเหลือบมองท่อนเสียวของเขาบ่อยๆ สีหน้าเธอเดาไม่ถูกจริงๆว่าคิดอย่างไรกับมัน "สงสัยอะไรรึเปล่า...น้องเบล" เบิร์ดเอ่ยถาม นางฟ้าเบลเงยหน้าขึ้นมองเบิร์ด "อันนี้เรียกว่าอะไรคะ" เบิร์ดถึงกับสะอึกที่จู่ๆนางฟ้าเบลก็ถามคำถามแบบนี้ขึ้นมาตรงๆ เบิร์ดอ้ำอึ้งอยู่พักใหญ่ ในที่สุดเขาก็เลือกชื่อที่อยากให้เบลเรียกได้ในที่สุด "เอ่อ...เรียกว่า ควย จ๊ะ" เบิร์ดออกเสียง "ควย" อย่างชัดเจนกะไม่ให้เธอถามซ้ำสอง "ควยเหรอคะ...ชื่อเรียกยากจังเลย" นางฟ้าเบลบ่นเล็กบ่นน้อย "แล้วทำไมจู่ๆควยของพี่เบิร์ดถึงเดี๋ยวเล็กเดี๋ยวใหญ่ล่ะคะ" นางฟ้าเบลพูดเน้นคำว่า"ควย"แบบว่ากลัวพูดผิด เสียงเธอพูดทำเอาอารมณ์เงี่ยนของเบิร์ดพุ่งสูงขึ้นอีก "ก็..." เบิร์ดทำสายตาเลิกลั่กพยายามหาคำอธิบาย "มันคงดีใจที่ได้เจอน้องเบลมั๊งจ๊ะ" เบิร์ดให้เหตุผลที่ค่อนข้างใกล้ความจริงทีเดียว "มันมีชิวิตด้วยเหรอคะ" นางฟ้าเบลตะลึงกับความมหัศจรรย์ของ"ควย"มนุษย์ เบิร์ดได้แต่หัวเราะเบาๆกับความคิดไร้เดียงสาของเธอ นางฟ้าเบลยังคงมอง"ควย"เป็นระยะๆควบคู่ไปกับการถูตัวให้เบิร์ด จนกระทั่งเหลือพื้นที่ส่วนสุดท้ายที่ต้องถู "แล้ว...ควยของพี่เบิร์ดเนี่ยะ...ต้องอาบยังไงคะ" นางฟ้าเบลถามความเห็นของเบิร์ด "ทำอย่างนี้สิจ๊ะ" เบิร์ดทำท่า"อาบควย"ให้นางฟ้าเบลดู เขาฟอกสบู่จนเต็มมือทั้งสองข้างแล้วบรรจงจับที่ฐานท่อนเสียวแล้วรูดไปจนสุดลำสลับซ้ายขวา3รอบ นางฟ้าเบลยิ้ม เธอนึกว่าจะมีอะไรที่ยุ่งยากกว่านี้ซะอีก เบิร์ดปล่อยมือของตนเปลี่ยนให้นางฟ้าเบลได้ลองบ้าง ใจของเบิร์ดตอนนี้เต้นแรงจนแทบระเบิด ท่อนเสียวที่เด็กอายุต่ำกว่า 18 ปีไม่ควรได้เห็น ณ ตอนนี้กำลังจะถูกเด็กวัย 12 ปีจับต่างของเล่นแล้ว

นางฟ้าเบลไม่ปล่อยให้เบิร์ดเตรียมใจได้นานนัก มือน้อยๆตรงเข้าจับท่อนเสียวของเบิร์ดแทบทันทีที่เบิร์ดสาธิตเสร็จ นางฟ้าคนเก่ง"อาบควย"ตามที่เบิร์ดสาธิตได้ไม่มีผิดเพี้ยน จะแตกต่างก็ตรงความรู้สึกที่ถูกคนอื่นจับของสงวนแทนที่จะเป็นตนเองเท่านั้น แม้จะไม่ใช่วิธีการชักว่าวที่ถูกต้องนักแต่ความเสียวที่เบิร์ดได้รับกลับมากยิ่งกว่าที่เขาเคยช่วยตัวเองไม่ว่าครั้งไหนๆ เลือดในกายของเบิร์ดสูบฉีดแรงขึ้นและพร้อมใจกันไปรวมตรงกลางหว่างขาของเบิร์ด ที่ซึ่งนางฟ้าตัวน้อยกำลังปรนนิบัติขจัดความใคร่ให้ด้วยความเต็มใจ แต่ยังไม่ทันที่เบิร์ดจะสำเร็จความปรารถนานางฟ้าเบลก็ตักน้ำมารดท่อนเสียวล้างสบู่ซะแล้ว "เบลทำอะไรผิดหรือเปล่าคะ...พี่เบิร์ด" นางฟ้าเบลเห็นสีหน้าที่ดูผิดหวังของเบิร์ดก็รีบถามทันที "อ๋อ..." เบิร์ดได้สติ "คือ...พี่เบิร์ดว่ามันยังไม่ค่อยสะอาดนะ" ตัณหาเข้าครอบงำจิตใจเบิร์ดอีกครั้ง เขาอยากบรรลุความใคร่ที่ยังไม่สำเร็จนี้ให้จงได้ "อืม...แล้วทำไงถึงจะสะอาดล่ะคะ" เบลทำท่าจะหยิบสบู่มาถูอีกรอบ เบิร์ดคว้ามือเธอไว้ "ไม่ต้องใช้สบู่แล้วล่ะเบล" เบิร์ดเลื่อนมือของนางฟ้าเบลให้มากุมที่ฐานจรวดของเขา "คราวนี้ทำอย่างนี้นะ" เบิร์ดจับมือของเบลเลื่อนขึ้นลงช้าๆ หัวควยเบิร์ดที่ถลกปลิ้นเข้าๆออกๆถูกนางฟ้าเบลจ้องตาไม่กระพริบ "มนุษย์โลกนี่อาบน้ำกันแปลกจริงๆ" นางฟ้าเบลได้แต่คิดในใจ เมื่อเห็นว่านางฟ้าเบลจับจังหวะได้แล้ว เบิร์ดก็ปล่อยมือของเขาออกปล่อยให้เธอปฏิบัติภารกิจต่อด้วยตัวเอง ความเสียวที่ได้รับยิ่งทวีคูณขึ้นอีกจนเบิร์ดได้แต่ครางเบาๆ "พี่เบิร์ด...เป็นอะไรไป" นางฟ้าเบลถามไปชักท่อนเสียวไป "ป...เปล่าจ๊ะ เก่งมากเลยเบล...อา... ทำอย่างนี้เรื่อยๆอย่าเพิ่งหยุดนะ" มือของเบิร์ดที่ว่างอยู่ลูบไล้ไปตามตัวของนางฟ้าเบลเร้าอารมณ์ใคร่ให้เพิ่มขึ้นไม่รู้สิ้น นางฟ้าเบลยิ้มแฉ่งด้วยความดีใจที่ได้รับคำชมและการสนองตอบเช่นนี้ ยิ่งได้เห็นสีหน้าที่ดูมีความสุขเหลือเกินของเบิร์ดยิ่งทำให้นางฟ้าเบลภูมิใจในตัวเองมากขึ้น และแล้วเวลาที่เบิร์ดรอคอยก็เข้ามาถึง อสุจิจำนวนนับไม่ถ้วนวิ่งกรูกันไปหาแสงสว่างที่อยู่ตรงหน้า "อา~~~~~~" กระสุนชุดแรกพุ่งออกจากปากกระบอกตรงเข้าปะทะสันจมูกของนางฟ้าเบล กว่าจะรู้ตัวหน้าของนางฟ้าผู้ไร้เดียงสาก็เต็มไปด้วยคราบความเงี่ยนที่เบิร์ดสั่งสมมาเป็นเวลานานแล้ว "อุ๊ย! อะไรคะเนี่ยะ...พี่เบิร์ด" นางฟ้าเบลตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ทว่ายังมีอีกหลายระลอกที่ยังค้างลำกล้องอยู่ "อย่าเพิ่งหยุดสิเบล...อา~~~~" เบิร์ดเริ่มออกคำสั่งกับเธอ ช่วงเวลานี้หนทางเดียวที่จะหยุดได้คือต้องชักให้หมดแม็ก นางฟ้าเบลยอมเชื่อฟังเบิร์ดแต่โดยดี เธอกลัวว่าเบิร์ดจะโกรธเธอ ไม่สนใจเธออีก นางฟ้าผู้ไร้เดียงสาจำต้องบำบัดความใคร่ให้เบิร์ดต่อไป เธอพยายามเอียงหน้าหนีกระสุนของเบิร์ดทำให้น้ำเงี่ยนชุดหลังๆพุ่งไปกระทบหน้าอกน้อยๆของเธอแทน เบิร์ดหมดแรงทรุดตัวลงนั่งบนพื้นห้องน้ำทันทีที่ความใคร่ทั้งหมดได้รับการปลดปล่อย "พี่เบิร์ด...พี่เบิร์ดเป็นอะไรไป" เสียงนางฟ้าเบลเรียกเขาให้หันขึ้นไปมอง ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีกลับคืนมา สิ่งที่เบิร์ดเห็นอยู่ตรงหน้าก็คิดร่างกายเปลือยเปล่าของนางฟ้าเบลที่เปรอะไปด้วยคราบน้ำเงี่ยนผลงานของเขาเอง เธอไม่ได้สนใจสิ่งที่เกิดขึ้นกับตนเลย แต่กลับหันมาสนใจเบิร์ดซึ่งนั่งพักเหนื่อยแทน มันยิ่งตอกย้ำความผิดที่เขาได้ทำลงไปมากขึ้น "พี่เบิร์ด..." นางฟ้าเบลเขย่าตัวเรียกสติเบิร์ด "เอ่อ...เปล่าจ๊ะ พี่ไม่เป็นอะไรหรอก" เบิร์ดตอบ "แล้วทำไม..." "คือ...พี่มีความสุขมากจนเหนื่อยน่ะ มนุษย์ทุกคนก็เป็นแบบนี้กันทั้งนั้นแหละ" เบิร์ดสรรหาคำอธิบายได้อย่างไม่ยากเย็นนัก นางฟ้าเบลได้ฟังก็สบายใจขึ้น เธอยิ้มอย่างภูมิใจที่ได้ทำให้เบิร์ดมีความสุขได้ขนาดนั้น "แล้ว...นี่น้ำอะไรคะเนี่ยะ" นางฟ้าเบลหันความสนใจมาหาน้ำเหนียวๆที่เปรอะไปทั่วตัวของเธอแทน "เอ่อ...น้ำนี่เหรอ..." คราวนี้เบิร์ดต้องใช้เวลาคิดมากหน่อย "เค้าเรียกน้ำเงี่ยนจ้ะ" เบิร์ดเลือกคำแสบๆให้นางฟ้าเบลเรียกอีกแล้ว "น้ำเงียบ?" นางฟ้าผู้ไร้เดียงสาพยายามออกเสียง "น้ำเงี่ยนจ้ะ...เอ่อ เวลาที่มนุษย์มีความสุขมากๆก็จะมีน้ำเงี่ยนออกมานี่แหละ" นางฟ้าเบลยิ้มรับคำอธิบาย ตาของทั้งคู่มองไปบนร่างกายของนางฟ้าเบล "พี่เบิร์ดคงมีความสุขมากทีเดียว" นางฟ้าเบลคิดในใจ น้ำเงี่ยนระลอกหลังไหลลงมาจนเกือบจะถึงเนินเสียวของนางฟ้าตัวน้อย ตอนนี้สติของเบิร์ดกลับมาจนเขาไม่มีอารมณ์จะทำอะไร ในที่สุดเขาระลึกขึ้นได้ว่าได้พลาดท่าเสียทีปีศาจที่อยู่ในใจของเขาอีกครั้งแล้ว คราวนี้เขาเพิ่งปล่อยให้นางฟ้าสำเร็จความใคร่ให้แก่ตน นี่เขาจะต้องตกนรกอีกกี่ชาตินะ...ถึงจะใช้หนี้กรรมนี้หมด เบิร์ดคิดในใจพลางตักน้ำมาล้างคราบน้ำเงี่ยนออกจากตัวนางฟ้าเบลเพื่อชดเชยความผิด ในใจเบิร์ดว้าวุ่นและสับสนแต่กระนั้นก็พยายามไม่แสดงสีหน้าออกมาให้นางฟ้าเบลสงสัย ทั้งคู่เก็บเสื้อผ้าออกจากห้องน้ำกลับเข้าไปในห้องนอนของเบิร์ด...

นางฟ้าอลเวง ตอนที่ 2

### ตอนที่ 2 เรือนร่างของนางฟ้า ###

ห้องน้ำอยู่ชั้นเดียวกับห้องนอนของเบิร์ด เป็นห้องน้ำใต้บันได คนที่มีบ้านเป็นตึกแถวหรือมีห้องน้ำใต้บันไดก็คงจะเข้าใจสภาพภายในห้องน้ำแบบนี้ได้ ปกติเบิร์ดจะใช้ห้องน้ำนี้คนเดียว ส่วนพ่อและแม่ของเบิร์ดจะใช้ห้องน้ำของชั้นสอง นางฟ้าเบลสำรวจไปทั่วห้องน้ำ บรรยากาศคงไม่เหมือนห้องน้ำบนสวรรค์เท่าใดนัก สีหน้าเธอดูแปลกใจและงุนงง แต่กระนั้นเธอก็เริ่มถอดเสื้อออก มือทั้งสองของเธอไขว้ลงจับชายเสื้อแล้วดึงขึ้นอย่างไม่เร่งรีบ เนินอกนางฟ้าขนาดย่อมๆก็โผล่ออกมาอวดสายตามนุษย์โลกอย่างเบิร์ด แสงไฟจากเพดานห้องน้ำสาดส่องลงมากระทบยอดอกของเธอเสริมให้ดูโดดเด่นยิ่งขึ้น เขาจ้องมองนางฟ้าตัวน้อยที่เหลือชุดเครื่องแบบเพียงครึ่งท่อนอย่างไม่เขินอาย "เอาเสื้อผ้าไว้ตรงไหนดีคะพี่เบิร์ด" เสียงใสๆของนางฟ้าเบลยิ่งปลุกอารมณ์ใคร่ของเบิร์ดให้เพิ่มมากขึ้น ท่อนเสียวของเขาสั่นไหวและเริ่มขยายตัวอย่างสงบภายในกางเกงของเขา เบิร์ดรับเสื้อของนางฟ้าเบลมาแขวนไว้กับราวข้างกำแพงโดยไม่เสียเวลาละสายตาไปมองมัน เบิร์ดจ้องมองเรือนร่างนางฟ้าตัวน้อยถอดถุงเท้าเป็นชิ้นต่อไปราวกับเสือจ้องมองลูกกวางไร้เดียงสาที่เดินเข้ามาให้เชือดถึงที่ ฝ่ายนางฟ้าเบลผู้ไร้เดียงสาหลังจากส่งถุงเท้าทั้งสองข้างของเธอให้เบิร์ดแล้ว เธอก็ลงมือรูดกระโปรงและกางเกงในของเธอลงพร้อมๆกัน นางฟ้าเบลเปลื้องผ้าแบบไม่ให้เบิร์ดได้ทันตั้งตัว ในที่สุดหลังจากส่งกระโปรงและกางเกงในของเธอให้เบิร์ดแล้ว นางฟ้าเบลก็อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าต่อหน้าเด็กหนุ่มที่เธอเพิ่งรู้จักไม่ถึงชั่วโมง เบิร์ดเพ่งมองเนินสวรรค์ที่เขาเฝ้ารอมานาน มันโหนกนูนออกมารับแสงจากเพดานเห็นเป็นเงา ติ่งเสียวนางฟ้าโผล่แทรกร่องกลางหว่างขาออกมาเห็นเป็นติ่งเนื้อชิ้นเล็กๆ ไม่มีขนสักเสื้อขึ้นมาปกคลุมเนินสวาทให้รำคาญใจ เมื่อเก็บรายละเอียดจุดสำคัญของเธอเสร็จแล้ว เบิร์ดก็เริ่มส่ายสายตามองรูปร่างของนางฟ้าเบลแบบองค์รวม ผิวพรรณของเธอขาวเป็นสีเดียวกันตลอดทั้งตัวแสดงให้เห็นว่าแสงแดดได้ตกกระทบร่างกายเธอทุกส่วนอย่างเท่าเทียมกัน เธอคงนุ่งลมห่มฟ้าอยู่บนสวรรค์เป็นประจำแน่ๆ...เบิร์ดพึมพำในใจ หุ่นของเธอเพรียวบางราวกับนางแบบ ส่วนสูงของเธอไม่น่าจะเกิน 140 เซนฯ ผมที่ยาวลงมาจนต่ำกว่าทรวงอกขาวๆของเธอนั้นดำสนิทเมื่อกระทบกับแสงไฟแล้วยิ่งส่งประกายงดงาม จะมีซักกี่คนกันที่จะได้มีโอกาสจ้องมองเด็กสาววัย 12 เปลือยกายต่อหน้าต่อตาให้ดูฟรีๆ โอ...ขออย่าให้เธอเจอรองเท้าเร็วๆเลย...เบิร์ดเริ่มออกลายคิดไม่ซื่อกับนางฟ้าเบล

"พี่เบิร์ด...พี่เบิร์ด!" เบิร์ดตกใจได้สติกลับมาจากเสียงตะโกนของนางฟ้าเบล "เป็นอะไรไปคะ หนูเรียกพี่ตั้งนานก็ไม่ตอบ" เบิร์ดละสายตาขึ้นมามองหน้านางฟ้าเบลหลังจากที่เคลิบเคลิ้มกับเรือนร่างของนางฟ้าที่เขาไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน "อ๋อ...พอดีพี่คิดอะไรเพลินๆอยู่น่ะ" เบิร์ดตอบอย่างไม่อายปาก "แล้วพี่เบิร์ดจะไม่อาบน้ำเหรอคะ...เมื่อไหร่จะถอดเสื้อผ้าซักทีเล่า!" นางฟ้าผู้ไร้เดียงสาเดินตรงปรี่เข้ามาหาเบิร์ด "มานี่...ให้เบลช่วยถอดนะคะ" พูดจบนางฟ้าเบลก็จับชายเสื้อยืดของเบิร์ดดึงขึ้น เขายิ้มอย่างราชาที่จู่ๆนางฟ้าตัวน้อยก็อาสาปรนนิบัติเขา เบิร์ดต้องนั่งยองๆเพื่อให้เธอถอดได้สะดวก ณ ระดับนี้สายตาของเขาก็อยู่ระดับเดียวกับเนินสวาทนางฟ้าพอดีและห่างจากมันไม่ถึงคืบ เบิร์ดถึงกับตาค้างกับภาพที่เห็น ติ่งเสียวที่เมื่อครู่เห็นเพียงชิ้นเล็กๆ บัดนี้รายละเอียดของมันชัดเจนขึ้น กลิ่นร่องเสียวของเธอโชยมาปะทะจมูกเขา เบิร์ดสูดหายใจรับกลิ่นสาวของนางฟ้าอย่างเต็มปอด เบิร์ดแกล้งดึงแขนตัวเองเอาไว้ไม่ให้นางฟ้าเบลถอดเสื้ออกจากแขนของเขาได้สะดวกเพื่อให้เขามีเวลาจ้องมองเนินเสียวของนางฟ้าเบลได้นานๆ ฝ่ายนางฟ้าตัวน้อยเมื่อรู้ว่าเบิร์ดแกล้งไม่ให้เธอถอดได้สะดวก เธอกลับสนุกกับการยื้อยุดฉุดกระชากเสื้อของเบิร์ดอย่างมันมือ ร่องเสียวของเธอเปิด-ปิดตามจังหวะการก้าวขา ยิ่งกระตุ้นกามตันหาให้กับมนุษย์อย่างเบิร์ดมากขึ้น ในที่สุดเบิร์ดยอมแกล้งแพ้ปล่อยให้นางฟ้าเบลถอดเสื้อของเขาออกจนได้ นางฟ้าตัวน้อยหัวเราะอย่างมีชัยที่ถอดเสื้อของเบิร์ดออกได้ คราวนี้เธอเป็นฝ่ายเอาไปแขวนกับราวเอง เบิร์ดไม่พลาดโอกาสที่จะมองบั้นท้ายกลมเกลี้ยงขาวนวลของนางฟ้าเบล "ลุกขึ้นเร็ว...พี่เบิร์ด" นางฟ้าแสนสวยหันมาออกคำสั่งเบิร์ดราวกับเขาเป็นน้องชายเธอ เบิร์ดยืนขึ้นยกมือทำท่ายอมแพ้นางฟ้าเบล มุขนี้เรียกรอยยิ้มของเธอได้ไม่น้อยเลยทีเดียว บัดนี้ท่อนเสียวของเบิร์ดกำลังตุงได้ที่และรอการปลดปล่อย เบิร์ดยิ่งรู้สึกตื่นเต้นขึ้นทุกขณะ เขาคาดเดาไม่ออกเลยว่าเธอจะรู้สึกอย่างไรเมื่อเห็นท่อนเนื้อของเขา

มือนางฟ้าน้อยๆตรงเข้าจับตะขอกางเกงของเบิร์ดปลดออกอย่างง่ายดาย ซิบกางเกงถูกรูดลงมาจนสุด พอกางเกงของเบิร์ดตกถึงพื้นนางฟ้าเบลก็ได้พบกับความแตกต่างของร่างกายที่เบิร์ดมีแต่เธอไม่มี ท่อนเสียวของเบิร์ดโป่งดันกางเกงในของเขาออกมาเป็นลำ ท่อนเสียวของเด็กหนุ่มวัย 15 อย่างเขาเมื่อได้รับการกระตุ้นอย่างเต็มที่ขนาดของมันก็พอๆกับของผู้ใหญ่เลยทีเดียว แต่ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่แค่ไหน นางฟ้าเบลก็ไม่เคยได้เห็นของลับของฝ่ายชายมาก่อนในชีวิต เพราะเธออยู่ร่วมกับพี่ๆของเธอเพียง 3 คนซึ่งเป็นหญิงล้วน "เอาอะไรมาใส่ไว้ในนี่อ่ะ...พี่เบิร์ด..." นางฟ้าเบลยังคงไม่เข้าความแตกต่างของชายกับหญิงอยู่ดี เบิร์ดได้แต่ยิ้มไม่ว่าอะไรปล่อยให้นางฟ้าเบลค้นพบความจริงด้วยตัวเอง นางฟ้าแสนซื่อค่อยๆดึงกางเกงในเบิร์ดลงช้าๆราวกลับกลัวสิ่งที่เบิร์ดช่อนเอาไว้ในกางเกงมันจะหล่นลงมา แต่แทนที่จะเป็นเช่นนั้น หลังจากเธอรูดกางเกงในของเบิร์ดลงมาจนถึงข้อเท้ามันกลับตั้งตระหง่านอยู่ตรงกลางหว่างขาของเบิร์ดไม่มีทีท่าว่าจะหลุดออกจากร่องเพศของเขา เปิดโอกาสให้นางฟ้าผู้ไร้เดียงสาพิจารณามันอย่างเต็มตา ท่อนเสียวของเบิร์ดยาว 6 นิ้วกว่าๆ ส่วนปลายของมันยึดติดแน่นกับหว่างขาของเบิร์ด อีกทั้งยังมีเส้นขนมากมายรายล้อมรอบบริเวณนั้น นอกจากนี้ใต้ท่อนเสียวของเบิร์ดยังมีถุงประหลาดๆห้อยต่องแต่งอยู่ด้วย ส่วนหัวของท่อนเสียวของเบิร์ดพุ่งชี้มาที่ใบหน้าของนางฟ้าเบลและผงกหัวขึ้นลงไม่ยอมหยุด เบิร์ดปล่อยให้นางฟ้าตัวน้อยเป็นฝ่ายจ้องมองของลับของเขาบ้าง เขาอมยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อเห็นนางฟ้าเบลตะลึงกับสิ่งที่เธอได้พบจนพูดไม่ออก ความรู้สึกที่ถูกจ้องมองท่อนเสียวจากฝ่ายหญิงที่ไม่รู้ประสีประสากระตุ้นอารมณ์เพศของเขาให้ลุกโชนราวกับไฟที่ไม่มีวันดับ

"น้องเบล...น้องเบล!" เบิร์ดเป็นฝ่ายเรียกเบลให้ตื่นจากภวังค์บ้าง "เป็นไง..." เบิร์ดยิ้มกับสีหน้าที่ยังไม่หายสงสัยของนางฟ้าเบล "...ยังไม่เคยเห็นของผู้ชายเหรอ" เบิร์ดถามทั้งๆที่รู้จากท่าทีของเธอแล้ว "อ้าว...ไม่ได้มีเหมือนกันหรอกเหรอคะ" นางฟ้าตัวน้อยเอ่ยถามตาแป๋วเหมือนคุยเรื่องทั่วๆไป "ไม่เหมือนกันสิ...ไม่งั้นเค้าจะแบ่งชายกับหญิงกันยังไงล่ะ" สีหน้านางฟ้าเบลเริ่มคลายความสงสัย "แหะๆๆ...นั่นสินะคะ" เธอหัวเราะกลบเกลื่อนความไร้เดียงสาของตน ว่าแล้วก็เดินตรงไปยังอ่างปูนเก็บน้ำที่รองน้ำไว้ใช้อาบ "น้ำเย็นจัง...พี่เบิร์ด" นางฟ้าเบลพูดขณะที่เบิร์ดหันหลังไปแขวนกางเกงและกางเกงในของเขา [ตูม!] เสียงนางฟ้าเบลกระโจนลงอ่างน้ำ กว่าที่เบิร์ดจะหันไปมอง นางฟ้าเบลก็ลอยคอโผล่พ้นน้ำมามองหน้าเขาแล้ว "เอ่อ...คือ..." เบิร์ดทำท่าเหมือนจะพูดอะไรต่อ "มีอะไรคะพี่เบิร์ด...เร็วๆสิคะ มาอาบน้ำกัน" เสียงนางฟ้าเบลเรียกเขาดูสดใสยิ่งนัก แต่เบิร์ดก็ตั้งสติได้ "คือ...ที่นี่ไม่ได้อาบน้ำแบบนั้นนะน้องเบล" เบิร์ดอธิบาย "น้ำในนั้นพี่เอาไว้ตักอาบเฉยๆ" นางฟ้าเบลทำตาโต "อ้าว...เหรอคะ" ว่าแล้วก็ยกตัวเองขึ้นจากน้ำมานั่งบนขอบอ่างปูน "แล้วอาบยังไงอ่ะคะ" ขอบอ่างปูนที่แคบและแข็งทำให้นางฟ้าเบลต้องถ่างขาเพื่อการทรงตัวบนนั้นให้อยู่ ร่องเพศของนางฟ้าเบลจำต้องแยกออกอย่างช่วยไม่ได้ เบิร์ดเกือบลืมตอบนางฟ้าเบลเพราะมัวแต่มองหอยปากอ้าอยู่ "ก็...เอ่อ ก็ใช้ขันอันนี้ตักน้ำมารดตัว...แบบนี้" เบิร์ดสาธิตวิธีการรดตัว เขาตักน้ำในอ่างมาขันหนึ่งแล้วค่อยๆบรรจงรดลงไปกลางแผ่นหลังของนางฟ้าเบล น้ำบางส่วนไหลกลับลงอ่างส่วนหนึ่งไหลลงพื้น แต่เบิร์ดมัวแต่สนใจกับน้ำส่วนที่ไหลไปตามเรือนร่างขาวๆของนางฟ้าเบลซึ่งเอาแต่หัวเราะคิกคักกับวิธีอาบน้ำที่เธอไม่ถนัดซะมากกว่า ร่างกายที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำของนางฟ้าเบลยั่วยวนจิตใจของเบิร์ดยิ่งนัก "งั้น...พี่อาบน้ำให้น้องเบลดีกว่านะ" นางฟ้าแสนซื่อพยักหน้าตอบรับ เบิร์ดสอดมือเข้าใต้รักแร้นางฟ้าตัวน้อย นางฟ้าเบลถูกยกตัวลอยจนกระทั่งลงมาหยุดยืนบนพื้น เบิร์ดแทบอดทนรอไม่ไหวกับสิ่งที่เขาคิดจะทำต่อจากนี้...
ติดตามต่อ ตอน 3

นางฟ้าอลเวง ตอนที่ 1

### ตอนที่ 1 แรกพบบนดาดฟ้า ###

กลางดึกคืนหนึ่ง ท้องฟ้าดูเงียบสงบเหมือนเช่นทุกคืน แต่จะมีซักกี่คนที่รู้ว่ามีอะไรเกิดขี้นท่ามกลางความสงบเงียบนั้น ...

[เปรี้ยง!] สูงขึ้นไปบนท้องฟ้าปรากฏร่างเด็กหญิงอายุประมาณ 12-15 ปี 3 คน กำลังเผชิญหน้ากับปีศาจตนหนึ่ง เสียงเวทมนตร์ของทั้ง 2 ฝ่ายปะทะกันอย่างดุเดือด "เมื่อไหร่พวกซีเนียร์จะมาซักทีนะพี่...แค่เรา 3 คน จัดการมันไม่ไหวหรอก...ว๊าย!" เด็กสาวคนหนึ่งกล่าวพลางหลบลำแสงที่เจ้าปีศาจปล่อยใส่ได้อย่างฉิวเฉียด "ไม่ไหวก็ต้องไหว ขืนปล่อยมันหนีลงโลกมนุษย์ล่ะเรื่องใหญ่แน่" พอพูดจบเด็กสาวคนโตก็สะบัดข้อมือ ร่ายมนตร์แล้วสาดใส่ปีศาจสวนไปทันที คาถาของเธอพุ่งเฉียดไหล่ขวาของเจ้าปีศาจ มันออกอาการเจ็บปวดอย่างเห็นได้ชัด พอเจ้าปีศาจถอยหลังไปตั้งหลักก็เจอกับเด็กสาวอีกคนที่รออยู่พอดี "คิดจะหนีเหรอ" เธอเตรียมร่ายคาถาใส่เจ้าปีศาจร้ายทันที "โอม...ผืนดิน...ผืนฟ้า..." ยังไม่ทันได้ร่ายมนตร์เสร็จเจ้าปีศาจก็พุ่งตัวกระแทกเธอกระเด็นออกไปด้านข้างแล้วลอยหนีไป "ปัดโถ่!...ยัยเบล บอกแล้วไงว่าต้องท่องให้เร็วกว่านี้" เด็กสาวอีกสองคนรีบตามไปทันที "ก็...คาถามันยากนี่นา คำศัพท์อะไรก็ไม่รู้ จำยากชะมัดเลย" เด็กสาวที่ถูกกระแทกพอตั้งหลักได้ก็รีบไล่ตามจนทันอีก 2 คน "ทีหลังไม่ต้องตามมาแล้วนะ...วุ่นวายจริงๆ" เด็กสาวคนโตกล่าวอย่างอารมณ์เสีย "เอาน่า...พี่บิว อย่าเพิ่งโมโห โบว่าเราหาทางจัดการเจ้าปีศาจกันก่อนเหอะ" เด็กสาวคนกลางเห็นท่าไม่ค่อยดีรีบเปลี่ยนเรื่องคุย "งั้น...พี่ขอข้อมูลของเจ้าปีศาจตัวนี้หน่อยสิ โบ"

นางฟ้า 3 องค์กำลังต้านทานปีศาจร้ายไม่ให้หนีจากนรกเพื่อเข้าไปทำอันตรายมนุษย์โลก... เห็นได้ชัดว่ากำลังของพวกเธอไม่สามารถจัดการมันได้ "เจ้าปีศาจตัวนี้นะคะ...เกิดจากตัณหาของมนุษย์ที่รวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อน ..." โบ นางฟ้าคนรองรีบอ่านข้อมูลที่จดมา "เออ...อันนั้นน่ะพี่รู้แล้ว...แล้วตัณหาที่ว่าน่ะ...อะไรล่ะ" บิว นางฟ้าคนโตรีบตัดบทอธิบายยืดยาวของน้องสาว "เอ่อ...คือ " "คืออะไรเล่า...เร็วๆสิ อ้ำอึ้งอยู่ได้" "คือ...ความอยากสมสู่กับเด็กค่ะ" สิ้นเสียงตอบจากน้องสาว บิวรีบหยุดไล่ตามหันมามองโบจนแทบจะชนกันเอง "จะบ้าเหรอ...จะให้พวกเราสู้กับเจ้าปีศาจพรรค์นี้น่ะนะ..." "ก็แล้วจะปล่อยให้มันลงไปโลกมนุษย์เหรอพี่บิว" "พี่ๆอย่ามัวคุยกันอยู่เลย...เจ้าปีศาจมันหายไปแล้ว" เบล น้องสาวคนเล็กเตือนสติทั้งคู่ ทั้ง 3 หันไปรอบๆก็พบว่าตนเองเหาะเข้ามาในกลุ่มเมฆหนาทืบจนแทบจะมองร่างของกันและกันไม่เห็น เสียงเหาะของเจ้าปีศาจก็เงียบหายไปด้วย มันคงจะซ่อนตัวอยู่แถวนี้แน่นอน ที่จริงแล้วเจ้าปีศาจร้ายแกล้งทำเป็นบาดเจ็บแล้วหนีเข้ามาในบริเวณนี้เพื่อล่อนางฟ้าทั้ง 3 ให้เข้ามาติดกับ ความกล้าเปลี่ยนมาเป็นความกลัวจนสามพี่น้องไม่กล้าขยับ ได้แต่มองไปรอบๆเพื่อหาเจ้าปีศาจร้ายให้พบให้เร็วที่สุด

ท่ามกลางความเงียบสงัด ลำแสงจากเจ้าปีศาจพ่งออกมาจากกลุ่มเมฆตรงไปโดนกลางหลังนางฟ้าบิว "โอ้ย!" นางฟ้าตัวน้อยเสียหลักจนเกือบร่วงแต่ยังคงควบคุมสติทรงตัวอยู่ได้ "อยู่ตรงนั้นเหรอเจ้าปีศาจร้าย" นางฟ้าโบจับทิศทางที่ลำแสงพุ่งออกมาได้ ท่องคาถาซัดสวนกลับไปทันที แต่ทว่ามันได้หลบไปทางอื่นแล้ว เงาลางๆของมันผ่านช่องว่างของกลุ่มเมฆ พุ่งตรงไปทางนางฟ้าเบล "เบล...ระวัง!" นางฟ้าโบเตือนน้อง ยังไม่ทันที่นางฟ้าเบลจะตั้งตัวได้ทัน เจ้าปีศาจร้ายร่ายคาถาโดนกลางหน้าผากนางฟ้าเบลอย่างจัง เธอหมดสติร่วงลงไปบนพื้นโลกทันที "เบล!" เสียงพี่ๆตะโกนเรียกนางฟ้าเบลค่อยๆจางลงไปในความรู้สึกของเธอ...

ที่โลกมนุษย์ขณะนั้นเป็นเวลาเกือบ 3 ทุ่มแล้ว ที่ดาดฟ้าของตึกแถวแห่งหนึ่ง เบิร์ด...เด็กหนุ่มวัย 15 กำลังซ้อมวิดพื้นอยู่ เบิร์ดเป็นนักเรียนชั้น ม.3 ของโรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่งแถวบ้านของบ้านเขา หน้าตาไม่ถึงกับหล่อ ไม่ถึงกับขี้เหร่ ผลการเรียนก็ไม่โดดเด่น จัดว่าเป็นเพียงเด็กธรรมดาๆคนหนึ่ง ระหว่างที่เขากำลังวิดพื้นอยู่นั้นเอง นางฟ้าเบลก็หล่นลมมาทับลงกลางหลังเขาพอดี [พลั่ก!] "โอ๊ย!" เบิร์ดร้องลั่น แม้น้ำหนักตัวของนางฟ้าเบลจะไม่มาก แต่ตกลงมาจากท้องฟ้าที่สูงขึ้นไปกว่าพันเมตรทำเอาเด็กหนุ่มถึงกับจุก "อะไรกันเนี่..." เบิร์ดตั้งตัวได้พยายามพลิกตัวขึ้นมามองสิ่งที่หล่นทับตนอยู่ พอได้เห็นนางฟ้าเบลเด็กหนุ่มถึงกับตะลึงจนลืมที่จะพูดต่อ รีบลุกขึ้นโดยประคองนางฟ้าเบลเอาไว้ "น้องๆ...เป็นอะไรรึเปล่า" นางฟ้าตัวน้อยยังคงหลับสนิทเพราะพิษคาถา "ตายห่า...เด็กที่ไหนวะเนี่ยะ แล้วมาตกใส่หลังเราได้ไง" เบิร์ดแหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้าที่ว่างเปล่าก็เห็นแต่ดวงดาวเหมือนเช่นทุกคืน เด็กหนุ่มรวบรวมสติมองร่างของเด็กสาวที่เขาประคองอยู่ ผิวของเธอขาว ผมเธอยาวเกือบถึงกลางหลังสีดำสนิทตัดกับชุดสีขาวของเธอ แก้มป่องนิดๆคางมนหน้าตาโดยรวมน่ารักมากทีเดียว อายุคงราวๆ 12 ขวบ เธอแต่งกายด้วยเสื้อผ้าสีขาวทั้งชุด เสื้อที่ดูคล้ายชุดชั้นในเด็กสีขาวแต่มีส่วนต่อของแขนที่ทำจากผ้าโปร่งๆมองทะลุไปถึงแขนได้ กระโปรงสีขาวมีระบายลูกไม้เป็นแนวตามขวาง 3 แนว แนวละ 2 ชั้น ที่สำคัญคือมันสั้นจนขณะที่เบิร์ดประคองเธออยู่ เขาก็สามารถมองเห็นส่วนปลายของกางเกงในได้อย่างไม่ยากเย็น ถุงเท้าสีขาวยาวคลุมขึ้นไปถึงใต้หัวเข่า มีแถบผ้าสีขาวคาดที่ขาซ้ายอีก 1 ชิ้น รองเท้าสานสีขาวมีขนนกประดับโดยรอบ แต่มีเพียงรองเท้าข้างซ้ายข้างเดียวที่ยังอยู่ เธอแขวนกระเป๋าสะพานทำจากขนสัตว์สีขาวด้วยอีก 1 ใบ เบิร์ดเป็นลูกคนเดียวของบ้าน เขาไม่เคยได้ใกล้ชิดกับเด็กผู้หญิงในสถานการณ์เช่นนี้มาก่อน เมื่อเจอเข้ากับตัวเองอย่างนี้มือที่ประคองนางฟ้าเบลไว้ถึงกับสั่นจนแทบทำอะไรไม่ถูก "ตายรึยังหว่า" เบิร์ดเริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมา หากเธอตายแล้วมีใครมาพบเข้าแบบนี้ เขาคงโดนข้อหาฆ่าคนตายแน่นอน "นี่...น้อง อย่าเพิ่งตายนะ" เด็กหนุ่มเขย่าร่างที่หมดสติเบาๆ นางฟ้าเบลก็ยังไม่ตื่น "นี่...ตื่นๆ จะเช้าแล้วนะ ตื่นได้แล้ว" เบิร์ดเริ่มสรรหาวิธีปลุกแปลกๆมาใช้ เธอยังคงไม่ได้สติอยู่ดี เด็กหนุ่มจ้องหน้านางฟ้าเบลที่อยู่ในอ้อมกอดเขา ยิ่งมองก็ยิ่งน่ารัก "ไม่ตื่นเหรอ..." เบิร์ดเงยหน้าขึ้นมองไปรอบๆ ทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีใคร "ไม่ตื่นโดนหอมนะ" เบิร์ดใจแทบระเบิดเมื่อพูดคำนี้ออกมา คราวนี้เขาภาวนาว่าคราวอย่าให้เธอตื่นเลย นางฟ้าเบลยังคงหลับไม่ได้สติอยู่ "โดนหอมแก้มเลยนะ" เบิร์ดยังให้โอกาสเธอตื่นอีกครั้งเผื่อว่าเธอแกล้งหลับอยู่ "จะหอมแล้วนะ" ร่างกายเธอยังคงนิ่งสนิท ใจเบิร์ดเต้นถี่ขึ้นแรงขึ้น เด็กสาวหน้าตาดีอย่างนี้หากได้หอมซักทีคงเป็นประสบการณ์ที่ยากจะลืมเลือน ยิ่งคิดก็ยิ่งฟุ้งซ่าน "อยากโดนหอมใช่มั๊ย...ได้!" เบิร์ดพูดทั้งๆที่รู้ว่าเธอยังไม่ฟื้นชัวร์ เบิร์ดก้มหน้าลงริมฝีปากค่อยกดประทับลงบนแก้มป่องๆของนางฟ้าเบลอย่างช้าๆ กลิ่นแก้มหอมๆของนางฟ้าเบลทำเอาเบิร์ดแทบจะลอยขึ้นสวรรค์ สัมผัสของแก้มนิ่มๆที่ถ่ายทอดมายังริมฝีปากของเขาเกือบทำให้เบิร์ดลืมความเป็นตัวตน เสียงลมหายใจของนางฟ้าเบลช่วยให้เบิร์ดโล่งใจขึ้นว่าเธอยังมีชีวิตอยู่ หลังจากก้มๆเงยๆกับพวงแก้มของนางฟ้าเบลจนหนำใจแล้ว เบิร์ดก็เริ่มได้ใจมากขึ้น เขาเริ่มมองไปที่เรือนร่างของนางฟ้าเบล ในละแวกนี้ก็มีเด็กอายุรุ่นราวคราวเดียวกับนางฟ้าเบลที่เบิร์ดแอบชอบอยู่เหมือนกัน แต่เบิร์ดก็ไม่เคยได้แอ้มเธอเลยซักที เมื่อโอกาสเป็นใจเช่นนี้ความอยากรู้อยากเห็นตามประสาวัยรุ่นของเบิร์ดก็เดือดพล่านขึ้นมาทันที "นี่น้อง...จะไม่ตื่นจริงๆเหรอ" เบิร์ดเริ่มคิดแผนการณ์อุบาทว์ "ไม่ตื่นเดี๋ยวโดนจับแก้ผ้านะ" ไม่พูดเปล่าๆ มือของเบิร์ดไปรออยู่ชายกระโปรงนางฟ้าเบลแล้ว.....

ท่ามกลางความมืดมิดของค่ำคืน นางฟ้า 3 องค์ต่อสู้กับปีศาจร้ายที่หมายจะเข้าไปป่วนโลกมนุษย์ นางฟ้าเบลพลาดท่าเสียทีโดนทำร้ายจนตกลงมายังโลกมนุษย์ "พี่โบ...พี่บิว" นางฟ้าเบลได้แต่เพ้อถึงพี่ๆของเธอ "ไม่นะพี่โบ...พี่บิว ระวัง!" ในฝันของเธอพี่ๆทั้ง 2 ถูกทำร้ายจนสาหัส "อย่า!" นางฟ้าเบลตกใจตื่นคว้าร่างของคนที่พยุงเธออยู่เข้าไปกอดไว้อย่างแนบแน่น แต่คนที่ตกใจยิ่งกว่ากลับเป็นเบิร์ด เสียงร้อง"อย่า"ของเธอทำเขาแทบช็อคเพราะเบิร์ดเพิ่งจะถลกกระโปรงของนางฟ้าเบลขึ้นไปอยู่เหนือเอวจนเห็นกางเกงในของเธอทั้งตัวพอดี นางฟ้าเบลร้องไห้สะอึกสะอื้นตื่นกลัวอย่างหนัก เบิร์ดถึงกับหน้าถอดสี "หรือว่าเราจะเล่นแรงไปหน่อยหว่า" เด็กหนุ่มได้แต่พึมพำในใจ "ตายแน่ตู...ทำไงดีวะทีเนี่ยะ" เบิร์ดรวบรวมสติค่อยๆเอามือลูบหัวเธอเหมือนปลอบเด็ก "เอ่อ...ไม่ต้องร้องไห้นะน้อง" เสียงปลอบของเบิร์ดทำเอานางฟ้าเบลหยุดร้องเหมือนเพิ่งรู้สึกตัว เธอรีบเงยหน้าขึ้นมองคนที่เธอกอดอยู่ทันที แทนที่จะเป็นพี่ๆของเธอแต่กลับเป็นชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่กำยำที่นั่งอ้าปากค้างไม่ยอมพูดยอมจาแทน "พี่ไม่ใช่พี่ของเบลนี่นา" พอได้ยินเสียงเธอพูดเป็นครั้งแรกก็เหมือนเป็นเสียงเรียกสติเบิร์ดให้กลับมาอีกครั้งเหมือนกัน "อ๋อ...เอ่อ..." เบิร์ดยังปากสั่นพูดติดๆขัดๆอยู่ "ที่นี่ที่ไหนเนี่ยะ..." นางฟ้าเบลเป็นฝ่ายยิงคำถามเอง เธอลุกขึ้นเดินไปรอบดาดฟ้า "เอ่อ...ที่ ที่บ้านพี่เอง..." เบิร์ดตอบคำถามนางฟ้าเบลหลังจากปล่อยให้เธอเดินสำรวจไป 2 รอบกว่าๆแล้ว "ที่โลกมนุษย์เหรอคะ" เบิร์ดยังงงๆกับคำถามใหม่ของเธอ เขายังไม่รู้ว่าเธอคือนางฟ้า "งั้นพี่ก็เป็นมนุษย์น่ะสิ...แล้วพี่มองเห็นเบลได้ไงอ่ะ" ยิ่งฟังก็ยิ่งงง "พูดอะไรเนี่ยะน้อง...แล้วน้องล่ะเป็นใครมาจากไหน ทำไมมาหล่นลงบนหลังคาบ้านพี่อย่างงี้" เบิร์ดเองก็มีเรื่องสงสัยไม่แพ้กัน รีบถามสวนกลับไปทันทีที่มีโอกาส "เดี๋ยวนะคะ" นางฟ้าเบลยกมือขึ้นเบรคคำพูดของเบิร์ดเหมือนจราจรหยุดรถ พลางสำรวจสภาพตัวเอง กระโปรงเธอเลื่อนลงไปอยู่ตำแหน่งเดิมแล้ว แต่มีบางอย่างหายไป "พี่...แล้วรองเท้าอีกข้างล่ะ" นางฟ้าเบลโวยวายใหญ่โต "ก็...ตอนแรกที่พี่เห็นน้องมันก็มีแค่ข้างเดียวนี่แหละ" นางฟ้าเบลเริ่มหน้าเสีย "ไม่จริงอ่ะ!" เธอเดินหันซ้ายแลขวาหารองเท้าอีกข้างที่หายไปแต่ก็ไม่พบ เธอเริ่มสะอึกสะอื้นอีกครั้ง "ไม่เป็นไรน่า...เดี๋ยวพี่ซื้อใหม่ให้ก็ได้" นางฟ้าเบลส่ายหัวแทนคำตอบเธอนั่งชันเข่ามือกอดเข่าเอาหน้าซุกร้องห่มร้องไห้ โดยไม่สนใจเลยว่าเบิร์ดกำลังจ้องโหนกเสียวที่ดันกางเกงในตัวจิ๋วของเธอโป่งออกมาให้เขาเห็นเต็มๆตา เบิร์ดกลืนน้ำลายเอื๊อกกับภาพที่ได้เห็น "นี่...หยุดร้องได้แล้ว เอาแต่ร้องแบบนี้ไม่รู้เรื่องกันพอดี" เบิร์ดปลอบไปมองเนินเสียวไป ทันใดนั้นแม่ของเบิร์ดก็เปิดประตูดาดฟ้าขึ้นมาโดยที่เบิร์ดไม่ทันได้ตั้งตัว เบิร์ดหันไปเห็นก็ตกใจจนหน้าซีด "เอ่อ...แม่ครับ คือ เรื่องนี้...ผมอธิบายได้นะ" เบิร์ดพูดไปทั้งๆที่ยังนึกคำอธิบายสถานการณ์ตรงหน้าไม่ออก พอดีกับที่นางฟ้าเบลหยุดร้องไห้ "แม่ของพี่เค้ามองไม่เห็นหนูหรอก...ตอนนี้เค้าเห็นพี่คนเดียวแหละ" นางฟ้าเบลเช็คคราบน้ำตาตัวเองพร้อมกับอธิบายให้เบิร์ดฟัง "อธิบายอะไร เจ้าเบิร์ด...แม่ได้ยินเสียงแกพูดคนเดียวอยู่ตั้งนานสองนาน...เมื่อไหร่จะไปอาบน้ำอาบท่าไปเข้านอนซักที" แม่ของเบิร์ดเทศน์เป็นชุดยิ่งทำให้เบิร์ดยิ่งงงมากยิ่งขึ้น "เอ่อ..ครับๆ เดี๋ยวไปแล้วแม่...อีกแป็บนึงนะ" เบิร์ดตอบ หลังจากที่แม่ของเบิร์ดลงจากดาดฟ้าไปแล้ว เขาก็หันกลับมาทางนางฟ้าเบลอีกครั้ง เธอยังนั่งชันเข่าท่าเดิมอยู่ ทำเอาเบิร์ดเกือบลืมคำถามที่จะถามเธอ "เอ่อ...น้องเบลใช่มั๊ย..." เบิร์ดจำชื่อที่เธอเรียกแทนตัวเองได้ "...ตกลงเธอเป็นใครกันแน่ เป็นผีเหรอ แม่พี่ถึงไม่เห็น" ถึงเบิร์ดจะคิดว่านางฟ้าเบลเป็นผีแต่ความน่ารักไร้เดียงสาของเธอไม่ทำให้เขารู้สึกกลัวเลยซักนิด นางฟ้าเบลได้ยินคำถามก็แอบอมยิ้มเล็กๆ "ไม่ใช่หรอกค่ะ...เบลเป็นนางฟ้าตะหาก" นางฟ้าเบลตอบเสร็จก็จ้องหน้าเบิร์ดกลับ สีหน้าเธอดีขึ้นเหมือนทำใจได้แล้วเรื่องรองเท้าที่หายไป ทั้งคู่นั่งคุยกันต่อ ต่างคนต่างแนะนำเรื่องของตนพอให้อีกฝ่ายเข้าใจ

"สรุปว่า...ถ้าไม่มีรองเท้าทั้ง 2 ข้าง เบลก็จะกลับสวรรค์ไม่ได้งั้นเหรอ" เบิร์ดสรุปเรื่องราวที่นางฟ้าเบลเล่า นางฟ้าเบลพยักหน้าจากนั้นก็ทำหน้าจ๋อยๆ เบิร์ดเห็นท่าไม่ดีก็รีบปลอบ "ไม่เป็นไร...เดี๋ยวพี่จะช่วยหาด้วยอีกแรงนึง ไม่ต้องห่วงนะเบล รับรองได้กลับแน่" นางฟ้าเบลจึงค่อยคลายความกังวล "จริงๆนะคะพี่เบิร์ด" "อืม" เบิร์ดขานรับพร้อมกับมองใบหน้ายิ้มแย้มของนางฟ้าเบลเป็นครั้งแรก มันงดงามดูมีเสน่ห์ยิ่งกว่าเด็กคนไหนที่เขาเคยเจอ "เอ่อ...แต่ตอนนี้พี่ว่าดึกแล้ว คงต้องนอนพักก่อนล่ะ...พรุ่งนี้เช้าค่อยหากัน ดีมั๊ย" เบิร์ดเสนอทางเลือกซึ่งนางฟ้าเบลก็เห็นด้วย ทั้งคู่เดินลงจากดาดฟ้าโดยมีเบิร์ดเป็นคนนำ

บ้านของเบิร์ดเป็นตึกแถว 4 ชั้น เบิร์ดอยู่กับแม่ 2 คน ส่วนพ่อนั้นไปทำงานต่างจังหวัด นานๆถึงจะกลับมาทีนึง ชั้นหนึ่งเป็นร้านขายของชำและขนม ชั้นสองเป็นห้องนอนของพ่อกับแม่ของเบิร์ด ชั้น 3 เป็นห้องของเบิร์ด ส่วนชั้นสี่เป็นห้องเก็บของและห้องว่างสำหรับแขกหรือญาติที่นานๆทีจะแวะมา เบิร์ดพานางฟ้าเบลเข้าไปในห้องของเขา "เอ่อ...เป็นนางฟ้านี่...ต้องอาบน้ำด้วยรึเปล่า?" เบิร์ดถามด้วยท่าทางเขินๆ นางฟ้าเบลยิ้มตอบ "อาบสิคะ" เบิร์ดนิ่งเงียบไปแว่บหนึ่งเพราะเผลอจินตนาการไปถึงภาพนางฟ้าเบลอาบน้ำ "แหะๆๆ...นั่นสิเนอะ งั้น...เบลไปอาบก่อนก็แล้วกัน เดี๋ยวพี่อาบทีหลังก็ได้" นางฟ้าเบลทำหน้างง "แล้วทำไมไม่อาบพร้อมกันล่ะคะ" เบิร์ดเกือบทำขันน้ำที่ถืออยู่ตกทันทีที่ได้ยินนางฟ้าตัวน้อยพูด "เอ่อ...เอ่อ อ๋อ...อาบพร้อมกัน" หน้าเบิร์ดแดงกล่ำเพราะจินตนาการไปไกลมากแล้ว "...หรือว่ามนุษย์โลกเค้าต้องอาบทีละคน..." "อ๋อ...เปล่าๆ อาบหลายๆคนพร้อมกันก็ได้ สะดวกดี แหะๆๆ" เบิร์ดรีบตอบรับวิธีอาบน้ำของนางฟ้าเบลทันที พอเห็นท่าทางลุกลี้ลุกลนของเบิร์ด นางฟ้าเบลก็ยิ้มตอบ "ถ้าไม่สะดวก...อาบทีละคนก็ได้ค่ะ....." "...ไม่เป็นไร อาบพร้อมกันตามที่เบลถนัดดีกว่า" เบิร์ดทำเป็นอ้างเหตุผลของนางฟ้าเบล "งั้น...ไปอาบน้ำกันเลยเหอะ ดึกแล้ว" โอกาสดีๆอย่างนี้เป็นใครก็คงต้องรีบคว้าไว้ เบิร์ดจูงมือนางฟ้าเบลไปยังห้องน้ำอย่างเร่งรีบราวกับกลัวห้องน้ำจะหนี "อุ๊ย! เดี๋ยวสิพี่เบิร์ด ไม่เห็นต้องรีบขนาดนี้เลย" สิ้นเสียงพูดของนางฟ้าเบล ประตูห้องน้ำก็ปิดลง...
ติดตามต่อ ตอน 2

สาวออฟฟิศเริงกาม

เรื่องนี้หนิงเคยเอาลงที่เวปแห่งหนึ่งแล้วนะค่ะ แต่สงสัยว่าคงปิดเวปไปแล้วเลยแวบเอามาให้พวกเราได้อ่านกันนะค่ะ

หนิงกับแฟนเองยังไม่ได้แต่งงานกันนะค่ะ แต่อยู่ด้วยกันมาหลายปีแล้ว แฟนหนิงเป็นคนที่ชอบเรื่อง SEX มากนะค่ะ หนิงเองก็ชอบด้วยเหมือนกัน แต่หลังๆ ซักปีกว่าๆ มานี้ เค้าเริ่มสนใจในเรื่องสวิงกิ้ง ทีแรกหนิงก็ไม่รู้นะค่ะ
ว่ามันคืออะไร จนเค้าหาหนังสือมาให้อ่านและ VDO มาให้ดูเลยรู้ค่ะ ตอนแรกที่รู้นั้น ไม่พูดกับเค้าเลย เพราะคิดว่ามันรับไม่ได้ค่ะ ที่จะมีอะไรนอกจากแฟน แล้วเลยไม่พูดเรื่องนี้กันอีกเลย จนหนิงได้รับประสพการณ์สวิงครั้งแรกก็จากพี่ๆ ที่ทำงานนะหละค่ะ

หนิงทำงานบริษัทเกี่ยวกับโฆษณานะค่ะ ทำงานด้านผลิตสื่อนะค่ะ เป็นบริษัทเล็กๆ มีคนทำงานประมาณ5-6 คนเท่านั้นเอง หนิงพึงมาทำได้สองปีเองค่ะ เรียกว่าเป็นน้องใหม่สุดของที่นี่ พี่ๆ ที่นี่มีทั้งหญิงและชายปนกันนะค่ะ พี่เค้าจะหยอกล้อจับก้นกับหน้าอกกันเป็นประจำ แต่หนิงเองไม่เคยโดนค่ะ เพราะตัวหนิงเองค่อนข้างเรียบร้อย เป็นธรรมดาของคนทำงานด้านนี้ที่จะต้องกลับบ้านดึกกัน แล้วไม่เป็นเวลา ส่วนมากพี่ๆ เค้านอนที่นี่หมด ยกเว้นหนิงที่จะกลับ
ไปนอนกับแฟน

เรื่องมันเกิดก็ตอนที่หนิงทำงานได้ซึกหกเดือนนะค่ะ พอดีพวกเราทำ VDO Present เสร็จก็ดึกแล้ว หัวหน้าหนิงเลยพาพวกเราไปเลี้ยงข้าวกัน แล้วไปต่อคาราโอเกะ หนิงเองก็ไปค่ะ เพราะบอกแฟนแล้วว่าวันนี้จะค้างที่ office พอไปพี่เค้าก็สั่งเหล้ามากิน แต่หนิงไม่กิน พี่เค้าเลยสั่งคอกเทลมาให้หนิงลองกินดู รสชาติมันดีนะค่ะ บวกกับพี่ที่เป็นผู้หญิงอีกสองคนก็ทานเป็นเพื่อนทานไปคุยไป หมดไปหลายแก้ว มารู้สึกตัวอีกทีก็มึนแล้ว แต่ก็ยังสนุกอยู่นะค่ะ เลยทานต่อไปเรื่อยๆ พอกลับขึ้นรถ หนิงกลับมากับพี่ต๋องซึ่งคนนี้ที่ทำงานก็เชียร์ให้หนิงนะค่ะ พี่เค้าก็ชอบๆ หนิงอยู่ แล้วก็พี่ปุ๋มกับพี่ตรี ซึ่งพี่สองคนนี้เค้าหยอกๆ กันอยู่นะค่ะ เพราะเค้ามีแฟนแล้วทั้งคู่ พอกลับถึง office พี่ปุ๋มมาพาหนิงไปนอนเพราะหนิงหลับตังแต่ในรถนะค่ะ มันปวดหัว โดยห้องที่ office จะนอนรวมกันนะค่ะ หนิงหลับไปเลยค่ะตอนนอน จนมาได้ยินเสียงผู้หญิงร้องดังมากก็เลยสะดุ้งตื่นนะค่ะ หันกลับไปดู เห็นพี่ปุ๋มกำลังโดนพี่ตรีขึ้นคร่อมแล้วโยกเอวใส่อย่างแรง แล้วปากก็อมของพี่กรที่เป็นเจ้านายเอาไว้ มองเลยไปก็เจอพี่แอนกำลังโดนพี่นอตกับพี่ต๋องรุมกันอยู่นะค่ะ หนิงถึงกับตัวชาเลยค่ะ เพราะไม่ได้มีอะไรกับแฟนมาเกือบสองอาทิตย์แล้ว เพราะแฟนไปทำงานต่างจังหวัด กำลังดูเพลินๆ มือกำลังล้วงลงไปที่หว่างขา พี่กรก็หันมาเห็นหนิงมองอยู่พอดี เลยบอกพี่ต๋องว่าหนิงตื่นแล้ว ไปลากหนิงมาแจมด้วยไป พี่ต๋อง พี่กร แล้วก็พี่ปุ๋ม เข้ามาหาหนิง หนิงจะลุกก็ลุกไม่ขึ้นเพราะมึนๆ พยามร้องห้ามแต่พี่ปุ๋มก็เข้ามากอด แล้วก็ปลอบเบาๆ ระหว่างนั้นก็ไซร้ไปตามซอกคอของหนิง พี่ปุ๋มเป็นสาวเหนื่อขาวหุ่นดี นมเป็นนมก้นเป็นก้น จนหนิงเสียวๆ แล้วพี่ต๋อง
ก็เข้ามาดูดนมหนิง หนิงพยามดิ้นเพื่อที่จะไม่ให้โดนพี่ต๋องดูดนม แต่ก็ดิ้นไม่ไหวเพราะพี่ปุ๋มทับอยู่แล้วพี่กรก็ยังกดแขนหนิงเอาไว้ พี่ปุ๋มก็ไซร้ไปตามหูและคอ และพี่ๆ เค้าพยามถอดเสื้อผ้าหนิง ซึ่งหนิงใส่ชุดกระโปงสั้น เสื้อเชิ้ตนะค่ะหนิงหมดแรงดิ้นเลยนะค่ะ พอเจอรุมอย่างนี้ พอพี่เค้าถอดเสือผ้าหนิงเสร็จหนิงถึงกับสะดุ้งเพราะว่ารู้สึกว่าโดนเลียหอย เลียแรงแล้วก็เร็วมากด้วย เลียไปทุกซอกทุกมุม แล้วเน้นที่เม็ดของหนิงเบาๆ หนิงเสียวมาก ทุกครั้งที่แฟนเลียให้หนิงมักจะเสร็จเร็วเสมอค่ะ พอโดนอย่างนี้อารมณ์หนิงกระเจิงแล้วค่ะ หันกลับไปกอดพี่ปุ๋มไว้แน่น พี่ต๋องถอยออกไปแล้วค่ะ แล้วก็จึงเห็นว่าพี่ตรีนั่นเองที่เลียหอยหนิงอยู่นะค่ะ พอมองไปอีกทางไปเห็นพี่น๊อตกำลังเอาพี่แอนอยู่นะค่ะโดยมีพี่ต๋องกำลังใส่ถุงยางแล้วมาสะกิดพี่น๊อต พี่น๊อตก็จับพี่แอนขึ้นข้างบนแล้วพี่ต๋องตามเข้ามแล้วก็ใส่เข้าไปทางข้างหลัง โดยทั้งสองคนประกบกันโดยมีพี่แอนอยู่ตรงกลางสลับกันโยกพี่แอนเองก็เก่งนะค่ะ เด้งรับไป ปากก็ร้องครางซี้ดซ้าดไป หนิงเองก็ถึงกับสะดุ้ง และร้องโอ้ยออกมาดังๆ เพราะพี่กรเค้าเอาหัวควยของเค้ายัดลงไปในหอยหนิงมันเข้าไปได้ครึ่งเดียวเองค่ะ เพราะของพี่เค้าใหญ่กว่าของแฟนหนิงมากค่ะ พี่ป๋มเลยเลือนปากมาดูดแล้วก็ขบนมหนิงเบาๆ พี่ตรีก็ช่วยดูดนมอีกข้างหนิงถึงกับต้องบิดตัวเพราะความเสียว ซึ่งทำให้ท่องเนื้อของพี่กรเข้ามาลึกขึ้น พี่เค้ากระแทกแรงขึ้นเรื่อยๆ และแร็วขึ้น ทำให้หนิงเสียวมา เพราะเวลามีอะไรกับแฟนแฟนจะไม่ทำรุนแรงแต่จะเบาๆ เนิบๆ ไปเรื่อยๆ มันต่างกันจริงๆ หนิงรูสึกเหมือนกินพริกเผ็ดๆ ทั้งอร่อยทั้งมันทั้งร้อนจนหนิงต้องหันไปจูบปากกับพี่ตรี ตอนนั้นหนิงยอมรับว่าควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว ความอยากมันเข้าครอบงำหมดแล้ว หนิงยอมจูบปากแลกลิ้นกับพี่ตรีแบบไม่อายเลยหละค่ะ แล้วพี่ตรีก็ลุกมาให้หนิงอมให้เค้า ซึ่งหนิงเองชอบอมให้แฟนอยู่แล้ว เลยคว้ามาเลียหัวแล้วก็อ้าปากอมเข้าไปทีละนิด พี่กรเองก็ซอยใส่หนิงอย่างแรงเหมือนเดิมทำให้หนิงเสียวมาก เลยดูดของพี่ตรีแรงขึ้นๆ ซักพักพี่ตรีก็ร้องโอ้ว....ว แล้วน้ำพุ่งเข้ามาเต็มปากหนิง พอพี่ตรีถอนออกไปพี่กร ก็เอามาใส่แทน แล้วพี่ต่อก็ลุกมาจากพี่ปุ๋มแล้วมาเอาท่อนเอ็นที่ขนาดไม่เล็กกว่าพี่กร ใส่เข้ามาในตัวหนิง โดยพี่เค้ากดทีเดียวมิดด้ามเลยค่ะ หนิงเสียวมากเพราะรู้สึกมีอะไรครูดข้างใน พอพี่เค้าดึงออกก็รู้สึกว่ามันครูดขึ้นมาด้วย แล้วเสียวจนต้องแอ่นเอ็วตามขึ้นมากลัวหลุดนะค่ะ ซึ่งพี่ต๋องก็กดซ้ำลงไปหนิงถึงกับสดุ่งเลยค่ะ เพราะมันชนมดลูกอย่างจัง ทั้งเสียวทั้งเจ็บจนต้องบิดตัวปากจะร้องก็ร้องไม่ได้เพราะมีของพี่กรอยู่ในปาก ซักพักพี่กรก็ชักออกมาทำให้หนิงร้องได้แล้วหละค่ะ เชื่อไหมค่ะว่าหนิงร้องคราง ซี๊ดซาดไปหมด ร้องแล้วรู้สึกดีขึ้นเยอะเลยค่ะ เหมือนได้ปลดปล่อย แต่พี่ต๋องก็ซอยเอวใส่หนิงแรงขึ้นๆ จนหนิงทนไหมไหวร้องกรีดออกมาพร้อมกับเสร็จไปหนึ่งรอบ แต่ก็ต้องสะดุ้งอีกเพราะหน้าโดนน้ำพี่กรเข้าเต็มๆ แล้วหลังจากเสร็จแล้วพี่กรเองก็ให้หนิงเลียให้ แล้วไปนั่งพักส่วนพี่ต๋องยังคงซอยหนิงอยู่อย่างนั้นพี่นอตกับพี่ตรีเลยเข้ามาให้หนิงอมท่อนเอ็นให้ หนิงตอนนั้นเหมือนคนบ้าเลยค่ะ ให้ทำอะไรทำหมด ก็เลยคว้ามาดูด สลับกัน ตาเหลือบไปเห็นพี่ปุ๋มกับพี่แอนนอนหลับอยู่อีกมุมห้องหนึ่งนะค่ะคืนนั้นกว่าหนิงจะได้นอนก็ปาเข้าไปแปดโมงเช้านะค่ะ แต่ละคนวนเวียนอยู่บนตัวหนิงคนละรอบสองรอบ ยกเว้นพี่ต๋องที่อยู๋กับหนิงตลอด คอยถามว่าเป็นไง เจ็บไหม สนุกไหมเสียวไหม สลับกับหอมแก้มแล้วดูดปากกับหนิง บางทีก็ขึ้นไปเอาหนิงนะค่ะ คืนนั้นหนิงจำไม่ได้ว่าโดนไปกี่ที แต่ครบทุกคนเลยหละค่ะเพราะหนิงหลับไปตอนไหนไม่รู้ตื่นมาอีกทีก็มีพี่ต๋องนอนกอดหนิงอยู่นะค่ะ พอลืมตามาเห็นหนิงก็อายเพราะว่าพี่ต๋องมองหนิงยิ้มๆ แล้วก้มลงมาจูบปากหนิง จูบไปจูมมาหนิงก็เลยมีอารมณ์อีกเลยเอากับพี่ต๋องอีกรอบก่อนลงมาเจอพี่ๆ ทุกคนก็ยิ้มๆ หนิงอายจนไม่กล้ามองหน้าใครเลยค่ะ พี่แอนเอาโจ๊กกับไข่ต้มมาให้กินหนิงกินจนหมด รู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งตัว พี่กรเดินลงมาก็ถามหนิงว่าเป็นไงสนุกไหม หนิงก็ก้มหน้าเงียบ แล้วพี่กรก็เดินไปจูบพี่แอนแล้วล้วงด้วยค่ะ พี่ปุ๋มเลยหันไปจูบพี่ตรี ส่วนพี่ต๋องกับพี่น๊อตก็เข้ามาหาหนิง คราวนี้โดยกันอีกคนละรอบ หนิงแทบจะลุกไม่ขึ้น เลยต้องนอนต่อจนถึงเช้าอีกวันแล้วค่อยกลับบ้านนะค่ะ แต่ตอนที่มีอะไรแฟนดันโทรมาซิค่ะ ต้องเก็บอาการแทบแย่ พอกลับไปบ้านแฟนกลับจากต่างจังหวัดพอดีเลยมาเอาหนิง ความเลยแตกเพราะของหนิงหลวมมาก เค้าซักจนหนิงต้องยอมเล่าให้ฟัง เพราะเค้าว่าถ้าเค้ารู้จากคนอื่นเราเลิกกันแน่ๆ ถ้าจากหนิงเค้าจะ ok ปัจจุบันนี้หนิงเองก็ยังอยู่กับแฟน แล้วมีอะไรกับที่ office ตลอดค่ะ แต่ที่มีบ่อยๆ คือกับพี่ต๋อง โดยเฉพาะศุกร์ เสาร์เนี่ยหนิงจะนอนค้างที่ office เลยนะค่ะ ส่วนวันไหนถ้าแฟนไม่อยู่ห้องก็จะพาพี่ต๋องมาค้างที่ห้อง บางทีก็จะมากันสอง สาม คน เพราะแฟนอนุญาตแล้วค่ะ มาสนุกกัน ถือว่าเฝ้าบ้านไปด้วย เดี๋ยวนี้สบายแล้วค่ะ เวลาไปทำงาน เวลากลับ ถ้าแฟนไม่ว่างก็จะมีพี่ต๋องคอยรับส่ง โดยมีร่องของหนิงเป็นค่าตอบแทนเวลามาส่งมารับไงหละค่ะ แถมมีคนดูแลอีกคนด้วยค่ะ ไม่น่าเชื่อว่าจะสนุกอย่างนี้ ถ้ารู้อย่างนี้ตอนแฟนชวนตอนนั้น แจมไปนานแล้วหละค่ะ