เรื่องเสียว จักรกลขย่มโลก ตอน 2

### ตอนที่ 2 กำเนิด Robot " J01 "###

ปี๊บ ๆๆๆ เสียงโทรศัพท์มือถือของณพดังขึ้น เขาวางมือจากการวิจัยและหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาใน
กระเป๋ากางเกงขึ้นมาพร้อมกับดูว่าใครโทรมาก่อนที่จะกดรับสาย

" เอ...ใครโทรมานะ เบอร์นี้ไม่ได้เมม ไว้ซะด้วยสิ "

ณพสงสัยกับเบอร์ที่โทรเข้า แต่ก็กดรับสาย

" ฮัลโหล "
" เอ่อ...ไม่ทราบว่านี่เบอร์โทรศัพท์ของคุณ อรรณพ หรือเปล่าครับ "
" ใช่ครับ ผมอรรณพ พูดอยู่ครับ "
" ผมโทรมาจากโรงพยาบาล............นะครับ ตอนนี้ภรรยาของคุณประสบอุบัติเหตุ อยู่ในห้อง ICU "

ตุ๊บ!! เสียงโทรศัพท์มือถือของณพตกลงบนพรมในห้องวิจัย เขาช๊อคกับสิ่งที่ได้ยิน นี่มันอะไรกันไม่ใช่เรื่องจริงใช่มั้ย เมื่อเช้าเรายังจูบกันอยู่เลย ณพคิดไปต่าง ๆ นานา ในระหว่างที่ตัวเองนั้นกระโจนอกจากห้องวิจัยที่อยู่ในชั้นใต้ดินของบ้านของเขาอย่างรวดเร็ว เขาคว้ากุญแจรถ BMW และสตาร์ทรถจากนั้นเขาเหยียบอย่างแรงเพื่อไปให้ถึงโรงพยาบาลให้เร็วที่สุด

เมื่อไปถึงหน้าห้อง ICU ณพรออยู่ด้วยความกระวนกระวายใจจนกระทั่ง ไฟหน้าห้อง ICU ดับลงพร้อมกับประตูห้องที่เปิดออก คุณหมอก้าวเท้าออกมาจากห้อง ณพรีบเข้าไปจับตัวคุณหมอพร้อมกับถามคำถามที่เขาอยากได้ยินทันที

" คุณหมอครับ ภรรยาผมเป็นยังไงบ้าง เธอปลอดภัยแล้วใช่ไหมครับ "
" เอ่อ... หมอเสียใจด้วยครับ เราพยายามอย่างสุดความสามารถแล้ว "

คุณหมอตอบคำถามของณพด้วยน้ำเสียงที่แสนเศร้า เพราะไม่อาจช่วยเหลือคนไข้ได้ พร้อมกับวางมือไปบนไหล่ของณพและบีบเบา ๆ เพื่อให้กำลังใจ ก่อนที่จะขอตัวเพื่อไปดูแลคนไข้คนอื่นต่อ ณพช๊อคอย่างมาก เขาทรุดตัวลงกับพื้นน้ำตาไหลออกมาอย่างมากมายแต่ไม่มีแม้แต่เสียงสะอื้นร้องไห้จากปากของเขา เขาค่อย ๆ ยันตัวขึ้นช้า ๆ และเดินไปเปิดประตูห้อง ICU ภายในห้องเขาเห็นเตียงสีขาวซึ่งมีร่างของคนๆ นึงนอนอยู่ใต้ผ้าสีขาวผืนใหญ่ซึ่งปิดร่างไว้จนมิด ณพค่อย ๆ เอื้อมมือไปเปิดผ้าที่คลุมหน้าออกช้า ๆ ด้วยมือที่สั่นเทา และค่อย ๆ เห็น ใบหน้าของเจนภรรยาสาวสุดที่รักของเขา เธอเหมือนคนนอนหลับไปเท่านั้น แต่การหลับครั้งนี้เป็นการหลับครั้งสุดท้าย ณพค่อย ๆ เอื้อมมือไปลูบใบหน้าของเจน และเขาก็ร้องไห้ออกมาพร้อมกับน้ำตาของเขา...

หลังจากที่ณพติอต่อกับทางโรงพยาบาลเสร็จ เขาก็รีบขับรถไปที่โรงเรียนที่ลูกสาวทั้งสองของเขาเรียนอยู่ ทั้งน้ำและฟ้าต่างก็งงกับท่าทางของณพผู้เป็นพ่อที่ผมเผ้ายุ่งเหยิง ตาแดงก่ำ แต่พอหลังจากที่ณพเล่าเรื่องราวให้ฟัง ทั้งน้ำและฟ้าต่อก้อเป็นลมไปทั้งคู่ เมื่อตื่นฟื้นขึ้นมาทั้ง 3 คนพ่อลูก ต่างก็โผเข้ากอดกันด้วยความเสียใจ หลังจากผ่านงานศพของเจนไปแล้ว วิถีชีวิตของณพก็เปลี่ยนไป เขาต้องดูแลครอบครัวที่มีลูกสาวถึงสองคนแทนเจน ดังนั้นห้องวิจัยของเขาจึงถูกปิดลงไป พร้อมๆ กับงานวิจัยหุ่นยนต์ของเขาด้วย

นับจากวันนั้นก้อเป็นเวลากว่า 5 ปีมาแล้ว ตอนนี้น้ำ ลูกสาวคนโตของเขาก้ออายุ 18 แล้ว เธอโตเป็นสาวที่แสนน่ารักและแสนสวย รูปร่างของน้ำได้สัดส่วน เอวบางคอดกิ่ว ตอนนี้น้ำทำหน้าที่ช่วยดูแลครอบครัวร่วมกับณพ ทำให้ตอนนี้ณพมีเวลาว่างมากขึ้น ด้วยเวลาที่ว่างขึ้นทำให้ณพรู้สึกเงี่ยนขึ้นมาจับใจ เขาคิดถึงเจน คิดถึงวันที่เขาและเจนเย็ดกันอย่างสุดเหวี่ยง และแล้วเขาก้อมีความคิดเกิดขึ้น เมื่อคิดได้ดังนั้นเขาจึงเปิดห้องวิจัยอีกครั้งและหมกหมุนกับงานวิจัย แต่ครั้งนี้ไม่ใช่เป็นเพียงการศึกษาอย่างเดียว แต่เขาลงมือสร้างหุ่นยนต์จริง!!!

" พี่น้ำคะ หนูดีใจจังที่พ่อกลับมาเป็นเหมือนเดิม พ่อกลับมาสนุกกับงานของพ่ออีกครั้งหลังจากที่แม่ตายไป "
" นั่นสิจ๊ะ พี่เองก้อรู้สึกดีใจเหมือนกันจ๊ะ "
" พี่คะ หนูอยากรู้จังเลยอ่ะ ว่าพ่อกำลังสร้างอะไรอยู่ "
" พี่ก้ออยากรู้เหมือนกันนะ เอ...วันไหนเราแอบเข้าไปดูกันดีมั้ยจ๊ะ "
" แต่...พ่อห้ามพวกเราเข้าไปในห้องวิจัยของพ่อนี่คะพี่ ถ้าพ่อรู้นะว่าเราแอบเข้าไป มีหวังโดนตีแน่ๆ เลย "
" โธ่ ฟ้าเราก้อให้พ่อรู้สิ ถ้าพี่ไม่บอกพ่อ ฟ้าเองก้อไม่บอกพ่อ แล้วพ่อจะรู้ได้ยังไงล่ะจ๊ะ "
" อืมมม นั่นสิคะพี่ อิอิ "

สองสาววางแผนที่จะแอบเข้าไปในห้องวิจัยของณพ ซึ่งเป็นเขตที่ณพหวงห้ามมาก แม้แต่เจนภรรยาของเขายังไม่เคยได้เข้าไปในห้องวิจัยเลยแม้สักครั้งเดียว แต่ความอยากรู้อยากเห็นของสองสาวมากกว่า... วันต่อมาทั้งน้ำและฟ้าสองพี่น้องก็ทำสำเร็จ พวกเธอสามารถแอบเขาไปในห้องวิจัยของณพจนได้ ในมุมมืดของห้องวิจัยซึ่งระเกะระกะไปด้วยอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ต่าง ๆ และหนังสือเอกสารมากมายตรงกลางห้อง มีแสงไฟที่สาดส่องมาจากด้านบนเผยให้เห็นเตียงเหล็กซึ่งมีร่าง ๆ หนึ่งนอนอยู่โดยมีสายไฟและสายยางต่าง ๆ ติดอยู่ตามตัว ทั้งสองสาวไม่อาจมองเห็นได้ว่าร่างที่นอนสงบอยุ่บนเตียงนั้นคือใคร และทำไมถึงมานอนห้องวิจัยแห่งนี้

" พี่น้ำคะ นั่นผู้หญิงที่ไหนมานอนอยุ่บนเตียงอ่ะ แล้วทำไมถึงมานอนแก้ผ้าอยู่ในห้องวิจัยของพ่อล่ะ ?"
" นั่นสิฟ้า พี่เองก้อไม่รู้เหมือนกัน..... ชู่ววว เงียบๆ ก่อนมีอะไรเคลื่อนไหวอยู่ "

สองพี่น้องรีบเก็บความสงสัยและเพ่งมองไปยังความมืดข้าง ๆ เตียง.......... ทันที่เห็นความผิดปกติ และแล้วร่าง ๆ หนึ่งก้อปรากฏขึ้นจากความมืด ณพ นั่นเอง เขาเดินมาที่ปลายเตียงพร้อมรีโมทในมือ เขาเดินไปรอบ ๆ เพื่อดึงสายไฟและสายยางต่าง ๆ ออกจากร่างที่นอนสงบนิ่งอยู่ อย่างช้า ๆ จากนั้นเขาเดินกลับไปที่ปลายเตียงอีกครั้งและค่อย ๆ กดรีโมทในมือ
" คลิ๊ก! "

ทันใดนั้นร่างที่นอนสงบนิ่งอยู่บนเตียงก็ค่อย ๆ ขยับและยันกายขึ้น จากนั้นจึงนั่งลงที่ขอบเตียงซึ่งเป็นระดับเดียวกับเป้ากางเกงของณพ........... สองพี่น้องที่แอบดูอยู่ในมุมมืด มองหน้ากันเลิกลั่ก เพราะร่างที่พวกเธอได้เห็นมันช่างเหมือนกับเจน แม่ของพวกเธอไม่มีผิดทั้งหน้าตาและรูปร่าง เหมือนแม้กระทั่งผิวพรรณ และก่อนที่พวกเธอจะเอ่ยปากกระซิบถามกัน เสียงของณพก้อดังขึ้น

" J01 "
" ค่ะ "
" ดูดควยผม "

เมื่อสิ้นเสียงคำสั่ง หุ่นยนต์ J01 ซึ่งมีการออกแบบสรีระให้เหมือนกับเจนทุกกระเบียดนิ้ว ก้อค่อย ๆ ขยับตัวให้หน้าเข้ามาใกล้ ๆ เป้ากางเกงของณพ และยกมือขึ้นลูบไล้ไปตามเป้ากางเกงของณพ ลำควยของณพค่อย ๆ ผงาดขึ้นด้วยความรู้สึกเงี่ยนที่พลุ่งพล่าน เขากำลังรู้สึกเหมือนกับว่าเจนกลับมาแล้ว หลังจากที่หุ่น J01 ลูบไล้และเคล้นคลึงเบา ๆ ไปตามลำควยของณพจากนอกกางเกงได้สักพัก ก้อรูดซิปกางเกงของณพออก และยื่นหน้าเข้าไปซุกไซร้กับลำควยที่ตอนนี้มีเพียงกางเกงในตัวเดียวที่กั้นระหว่างหน้าของหุ่น J01 และควยของณพ หุ่น J01 ค่อย ๆ อ้าปากและงับลำควยของณพเบา ๆ ไปตลอดตั้งแต่โคนไปถึงปลาย สร้างความรู้สึกเสียวซ่านให้แก่ณพเป็นอย่างมาก จากนั้นหุ่น J01 จึงค่อย ๆ รูดกางเกงในของณพของช้า ๆ ลำควยของณพจึงดีดออกมา ควยของณพพองตัวอย่างเต็มที่มันมีขนาดใหญ่มาก หัวเป็นคล้าย ๆ เห็ดมีสีออกม่วง ๆ และมีเส้นเลือดปูดโปน หุ่น J01 เอามือลูบไปตามลำควยช้า ๆ และค่อย ๆ แลบลิ้นออกมาตวัดไปที่หัวควยของณพ ณพสะดุ้งเงยหน้าขึ้นร้องครางออกมาเบา ๆ ด้วยความเสียว หุ่น J01 เอาลิ้นเลียไปรอบ ๆ หัวควยของณพ ในขณะที่มือก้อลูบไปตามพวงไข่และบีบเบา ๆ จากนั้นจึงค่อย ๆ อมควยของณพตั้งแต่หัวควยจนถึงโคน พร้อมกับค่อย ๆ โยกหัวเข้าออก จากช้า ๆ จนเร็วขึ้น อย่างเป็นจังหวะ ณพเองก้อเอามือจับหัวของหุ่น J01 และกระแทกควยเข้าปากหุ่น J01 อย่างเมามันเสียงครางของณพดังขึ้นเรื่อย ๆ จนในที่สุดณพก้อน้ำควยแตก ลำควยฉีดน้ำกามเข้าสู่ปากของหุ่น J01 ซึ่งไหลทะลักออกมาเล็กน้อย จากนั้นหุ่น J01 ก็ค่อย ๆ อ้าปากและเอาหน้าออกจากควยของณพ และหยุดทำงาน ณพหยิบผ้าที่วางอยู่ข้างเตียงมาเช็ดปากของหุ่น J01 ซึ่งมีรอยเปื้อนน้ำควยของเขา จากนั้นจึงใส่กางเกงและกดรีโมทให้

หุ่น J01 ลงไปนอนบนเตียงอีกครั้ง และพึมพัมออกมา
"เธอยังไม่สมบูรณ์ เธอยังขาดอารมณ์อยู่ จะทำยังไงดีเนี่ย J01 ถึงจะสามารถแสดงอารมณ์ได้ดีว่านี้ ถ้าเรามีตัวอย่างของการแสดงอารมณ์ก้อคงดี งานของเราคงเสร็จสมบูรณ์ "

ณพถอนหายใจช้า ๆ จากนั้นจึงเดินเสียบสายไฟและยางกลับไปที่หุ่นเหมือนเดิมและหันหลังเดินหายเข้าไปความมืด...

สองพี่น้องซึ่งตอนนี้ต่างคนต่างแลกจูบกันอย่างดูดดื่ม หลังจากที่พวกเธอเอานิ้วแยงเข้าไปในรูหีของตนเองตามจังหวะการดูดควยของหุ่น J01 และน้ำแตกไปพร้อม ๆ กับพ่อของพวกเธอ น้ำและฟ้านั่งเหนื่อยหอบ ขาทั้งสองแยกออกจากกัน นิ้วที่ยังคาอยู่ในรูหีเต้นตุบ ๆ ตามจังหวะการขมิบตอดภายในรูหี พวกเธอชักนิ้วออกจากรูหีและยกมันขึ้นมาดูดเลียจนสะอาดก่อนจะแยกจากกันและเริ่มกระซิบเบาๆ

" พี่คะหนูสงสารพ่อจัง พ่อคงเหงามากที่แม่ตายไป พ่อถึงสร้างหุ่นยนต์ที่เหมือนแม่ขนาดนี้ "
" นั่นสิจ๊ะ พี่เองก้อสงสารพ่อ เออฟ้า เมื่อกี้ได้ยินมั้ยจ๊ะ ที่พ่อพูด "
" ได้ยินค่ะ หนูอยากช่วยพ่อ "
" พี่ด้วย งั้นเอางี้มั้ย เรามาร่วมมือกันช่วยพ่อสร้างหุ่นยนต์ให้สมบูรณ์กัน "
" ดีค่ะ หนูเห็นด้วย "

สองพี่น้องมองตากันอย่างรู้ความหมายจากนั้นจึงค่อย ๆ ลุกเพื่อจะออกไปจากห้องวิจัยแต่เมื่อเอามือยันพื้นก้อพบว่าพื้นที่พวกเธอนั่งเมื่อกี้นั้นเจิงนองไปด้วยน้ำหีของพวกเธอทั้งคู่ สองพี่น้องมองหน้ากันและหัวเราะออกมาเบา ๆ จากนั้นจึงค่อย ๆ ถอดกางเกงในของตัวเองออก และนำมาเช็ดคราบน้ำหีของพวกเธอซึ่งผสมกันอยู่บนพื้นจนสะอาด ก่อนที่จะค่อย ๆ ย่องออกจากห้องวิจัย......